plezier

• Geluid:  plezier    (hulp, bestand)

• ple·zier

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘genoegen’ voor het eerst aangetroffen in 1574 ^[1]
• ^[2]

het plezier o

1. een staat van genoegen

   • Hij ondervond veel plezier daarvan. 

   ▸ Ik dacht eerst dat ik tijdens dit experiment niet veel plezier zou hebben en misschien zelfs door de hikers zou worden genegeerd.^[3]

2. iets wat genoegen schept

   • Hij deed haar daarmee een pleziertje. 

   ▸ Het was gemakkelijk om de Engelsen te haten, ten slotte zo gemakkelijk dat het een plezier was ze te doden.^[4]

• genoegen

• onplezier, displezier

• welbehagen, aangenaam, genot, pret, vermaak

plezier

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van plezieren
   

   • Ik plezier. 

2. gebiedende wijs van plezieren
   

   • Plezier! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van plezieren
   

   • Plezier je? 

• Het woord plezier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "plezier" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.