plons

• Geluid:  plons    (hulp, bestand)

• plons

• In de betekenis van ‘tussenwerpsel: nabootsing van geluid’ voor het eerst aangetroffen in 1772 ^[1]
• naamwoord van handeling plonzen ^[2]

de plons m ^[3]

1. met het geluid van een in een vloeistof vallend voorwerp

   • Bij de rivier neem je een steen die je in het stromende water gooit. Het effect is misschien niet goed te zien. Er komt een kleine rimpeling waar de steen door het oppervlak breekt en dan een plons, overstemd door het geraas van de langsstromende rivier. Meer niet. ^[4] 
   • We baanden ons een weg door een paar struiken, balanceerden over een grote steile rots, bleven aan het uiterste puntje van een landtong staan en daar wierp ik het blinkertje uit. Het flitste door de lucht, kwam met een kleine plons in het water terecht en toen het begon te zinken, gaf ik Vanja de hengel en zei dat ze hem binnen kon halen. Zo, papa? vroeg ze, ja, dat is goed, zei ik, ik heb beet! zei ze, je houdt me voor de gek, zei ik, echt waar? ^[5] 

plons

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van plonzen
   

   • Ik plons. 

2. gebiedende wijs van plonzen
   

   • Plons! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van plonzen
   

   • Plons je? 

• Het woord plons staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "plons" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.