poëzieregel

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord poëzieregel. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord poëzieregel, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je poëzieregel in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord poëzieregel is hier. De definitie van het woord poëzieregel zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanpoëzieregel, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • poë·zie·re·gel, po·ezie·re·gel
enkelvoud meervoud
naamwoord poëzieregel poëzieregels
verkleinwoord - -

de poëzieregelm

  1. (dichtkunst) reeks woorden uit een gedicht die als een zin worden aangehaald
     In de opening van het boek met lente en het einde met herfst en daartussendoor de hoofdstukken in Suriname, benoemd als natte en droge tijd, geeft Roemer invulling aan de poëzieregel van de eerste bladzijde: de jaargetijden verdringen elkaar voortdurend.[1]
  2. (dichtkunst) conventie waaraan een gedicht hoort te voldoen
     Volgens de ‘regels’ van de alexandrijn moet er na de derde jambe, dus midden in de versregel een cesuur (rust) komen. Focquenbroch overtreedt die ‘poëzieregel’ o.a. door de komma in vers 3 achter top te plaatsen - dus na de tweede jambe - en in vers 11 na oven, en in 13 door de komma na waarheyt en na man.[2]
  1. Bronlink geraadpleegd op 10 juni 2024 Weblink bron “De geest van Waraku. Kritieken over Surinaamse literatuur.” (1993), Uitgeverij Zuid, Haarlem/Brussel, ISBN 9067730076, p. 198
  2. Bronlink geraadpleegd op 10 juni 2024 Weblink bron
    Frans Wetzels
    Even rusten op een goddelijke berg in: Fumus., jrg. 14 (2016), Stichting Willem Godschalck van Focquenbroch, Soest, p. 32