Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord
poëzieregel. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord
poëzieregel, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je
poëzieregel in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord
poëzieregel is hier. De definitie van het woord
poëzieregel zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie van
poëzieregel, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- poë·zie·re·gel, po·ezie·re·gel
de poëzieregel m
- (dichtkunst) reeks woorden uit een gedicht die als een zin worden aangehaald
- ▸ In de opening van het boek met lente en het einde met herfst en daartussendoor de hoofdstukken in Suriname, benoemd als natte en droge tijd, geeft Roemer invulling aan de poëzieregel van de eerste bladzijde: de jaargetijden verdringen elkaar voortdurend.[1]
- (dichtkunst) conventie waaraan een gedicht hoort te voldoen
- ▸ Volgens de ‘regels’ van de alexandrijn moet er na de derde jambe, dus midden in de versregel een cesuur (rust) komen. Focquenbroch overtreedt die ‘poëzieregel’ o.a. door de komma in vers 3 achter top te plaatsen - dus na de tweede jambe - en in vers 11 na oven, en in 13 door de komma na waarheyt en na man.[2]
- ↑ Weblink bron “De geest van Waraku. Kritieken over Surinaamse literatuur.” (1993), Uitgeverij Zuid, Haarlem/Brussel, ISBN 9067730076, p. 198
- ↑ Weblink bron
Frans Wetzels
Even rusten op een goddelijke berg in: Fumus., jrg. 14 (2016), Stichting Willem Godschalck van Focquenbroch, Soest, p. 32