regel

Niet te verwarren met: Regel

• Geluid:  regel    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈreɣəɫ/

• re·gel

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘lijn’ voor het eerst aangetroffen in 1236 ^[1]
• Ontleend aan het Volkslatijnse *rẹgọla, klassiek regula ("lat, regel").

de regel m

1. (letterkunde) een horizontaal stuk tekst op een bladzijde
2. (letterkunde) een vers in een gedicht, versregel
3. een voorschrift, richtlijn, norm, standaard

   ▸ Er waren maar drie regels in haar Hippie Daycare: iedereen moest een Hawaii shirt aan tijdens het verblijf in haar tuin, je kon tegen een^[2]

4. (bouwkunde) een houten lat of rib van een bepaalde afmeting

   • zullen we vandaag het regelwerk aanbrengen, Jan?
     Dan kunnen we daar morgen de gipsplaten op vastzetten 

• in de regel

• geler, gerel

regel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van regelen
   

   • Ik regel. 

2. gebiedende wijs van regelen
   

   • Regel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van regelen
   

   • Regel je? 

• Het woord regel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "regel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.