punctueel
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord punctueel. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord punctueel, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je punctueel in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord punctueel is hier. De definitie van het woord punctueel zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanpunctueel, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- punc·tu·eel
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘stipt’ voor het eerst aangetroffen in 1635 [1]
- afgeleid van punt of het oud-Franse ponctuel met het achtervoegsel -eel [2]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | punctueel | punctueler | punctueelst |
| verbogen | punctuele | punctuelere | punctueelste |
| partitief | punctueels | punctuelers | - |
punctueel [3]
- Het woord punctueel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "punctueel" herkend door:
| 98 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ "punctueel" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ punctueel op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
