sonate
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord sonate. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord sonate, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je sonate in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord sonate is hier. De definitie van het woord sonate zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vansonate, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- so·na·te
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘muziekstuk voor één instrument’ voor het eerst aangetroffen in 1697 [1]
- Afkomstig van het Italiaanse sonata.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | sonate | sonaten sonates |
| verkleinwoord | sonatine | sonatines |
- (muziek) een muziekstuk voor één of enkele instrumenten
- Een sonate voor fluit en piano van G.F. Handel.
1. instrumentaal muziekstuk
- Het woord sonate staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sonate" herkend door:
| 87 % | van de Nederlanders; |
| 88 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "sonate" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
sonate v