stuiteren
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord stuiteren. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord stuiteren, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je stuiteren in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord stuiteren is hier. De definitie van het woord stuiteren zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanstuiteren, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- stui·te·ren
- In de betekenis van ‘knikkeren’ voor het eerst aangetroffen in 1706 [1]
- frequentatief gevormd uit stuiten met het achtervoegsel -er
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| stuiteren |
stuiterde |
gestuiterd |
| zwak -d | volledig | |
stuiteren
- ergatief herhaaldelijk vanaf de bodem kaatsend opspringen
- Een van de knikkers was van de tafel gestuiterd.
- Het woord stuiteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stuiteren" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ "stuiteren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
