subjectief

• Geluid:  subjectief    (hulp, bestand)

• sub·jec·tief

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘tot het subject behorend’ voor het eerst aangetroffen in 1835 ^[1]
• afgeleid van subject (met het voorvoegsel sub-) met het achtervoegsel -ief ^[2]

subjectief

1. persoonlijk
2. beïnvloed door persoonlijke meningen, belangen of ideeën

   ▸ Racisme ís ook een lastig onderwerp. Het is een fenomeen dat, voor de mensen die het niet aan den lijve ondervinden en zich er naar eigen zeggen niet schuldig aan maken, alleen plaatsvindt in de niet verifieerbare en subjectieve interacties tussen anderen.^[3]

   ▸ Niemand sprak Martina tegen en het vervolg van de discussie werd zowel ingetogener als ingewikkelder, zoals toen ze de verschillen begonnen uit te spitten tussen objectieve en subjectieve redenen voor een Sovjetpoging om de hervormingspolitiek met geweld te stoppen.^[4]

• objectief

• subjectiefrecht

• Het woord subjectief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "subjectief" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.