ten gevolge

• Geluid:  ten gevolge    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌtɛŋɣəˈvɔlɣə / (4 lettergrepen)

• ten ge·vol·ge

• vaste verbinding van te (voorzetsel) en gevolg (zelfstandig naamwoord) in een oude derde naamval (datief) met uitgang -n respectievelijk -e; sinds de spellingherziening in 2005 is het uitgangspunt dat vaste combinaties met naamvallen die naar hun betekenis als woordgroep kunnen worden beschouwd volgens spellingregel 6.B niet aan elkaar worden geschreven.^[1]

ten gevolge o

1. als resultaat, als consequentie

   • In de Middeleeuwen werd elke winst ten gevolge van lening door de Kerk veroordeeld. ^[2]
   • Deze brief ten spijt maakten Margaretha en haar opvolgster Elizabeth van Hongarije de betaling van het jaargeld afhankelijk van Erasmus' terugkeer naar de Nederlanden. Ten gevolge hiervan heeft Erasmus zijn jaargeld nooit meer ontvangen. ^[3]
   • De touwen waarop de katernen genaaid zijn, hebben de ribben op de rug ten gevolge. ^[4]

• tengevolge (mogelijkheid in officiële schrijfwijze tot 2006)

• ten gevolge van
  door, vanwege
• ten gevolge hebben
  leiden tot

• Het woord 'ten gevolge' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
• In het onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 is alleen de verouderde schrijfwijze tengevolge betrokken.