twijfelen

• Geluid:  twijfelen    (hulp, bestand)

• twij·fe·len

• Afgeleid van twijfel met het achtervoegsel -en ^[1]

twijfelen

1. inergatief ~ tussen: op twee gedachten hinken

   • Ze twijfelde tussen de ene jurk en de andere. 

2. inergatief ~ aan: het vermoeden hebben dat iets niet waar is

   • Er werd aan zijn oprechtheid getwijfeld. 

3. geen keuze kunnen maken

   ▸ Waren ze gaan twijfelen? Nee, helemaal niet. Echt niet, verzekerde Karl hem opgelaten. Als hij en Louise het alleen konden beslissen, zouden ze allang getrouwd zijn. Maar dat was helaas niet zo.^[2]

• dubben, in dubio zijn, in dubio staan

• betwijfelen, vertwijfelen

• twijfelaar, twijfelachtig, twijfelarij, twijfelgeval, twijfeling, twijfelkont, twijfelloos, twijfelmoedig, twijfelziek, twijfelzucht

• Het woord twijfelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "twijfelen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.