uitgroeien

• Geluid:  uitgroeien    (hulp, bestand)

• uit·groei·en

• samenstelling van  uit bw  en  groeien ww 

uitgroeien

1. ergatief geleidelijk groter worden, zich ontwikkelen tot iets

   • Het eenmanswinkeltje is nu uitgegroeid tot een winkelketen. 

   ▸ Van jongs af aan heeft Frens, zo vertelt hij, altijd graag gezongen en de afgelopen twee jaar groeide dat uit tot het verlangen om naar het conservatorium te gaan en beroepszanger te worden.^[1]

   ▸ Onder Wiggers leiding groeide Introdans uit tot een "toonaangevend dansgezelschap dat ver over de grenzen befaamd werd", zei Berends toen hij Wiggers de Gelderse onderscheiding overhandigde.^[2]

2. ergatief ophouden met in de groei zijn

   • Die operatie heeft pas zin als je uitgegroeid bent. 

• Het woord uitgroeien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitgroeien" herkend door: