verwond

• Geluid:  verwond    (hulp, bestand)
• IPA: / vərˈwɔnt / (2 lettergrepen)

• ver·wond

• ww:  verwonden ww  zonder de uitgang -en
• vervoeging van verwonden: de stam zonder -d omdat de stam al op -d eindigt en zonder ge- vanwege voorvoegsel

verwond

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verwonden
   

   • Ik verwond. 

2. gebiedende wijs van verwonden
   

   • Verwond! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verwonden
   

   • Verwond je? 

verwond

1. voltooid deelwoord van verwonden
2. vormt de voltooide tijden

   • Hij had zijn tegenstander licht verwond. 

3. vormt de lijdende vorm

   • Hij werd in het gevecht licht gewond door zijn tegenstander. 

4. vormt een ergatieve constructie met het hulpwerkwoord raken

   • Hij raakte licht verwond bij dat gevecht. 

5. attributief gebruikt

   • De in het ongeluk zwaar verwonde man werd in een ambulance afgevoerd. 

6. bijwoordelijk gebruikt

   • Enstig verwond en versuft van de klap wist hij even niet meer waar hij was. 

• onverwond

verwond

1. enkelvoud verleden tijd van verwinden
   

   • Ik verwond. 
     
   • Jij verwond. 
     
   • Hij, zij, het verwond. 

• Het woord verwond staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.