fall

Norsk

Substantiv

fall n (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. ei rørsle nedover; det å falle

   Det var eit langt fall, heilt frå toppen og ned.

   Lutlaget gjorde eit svært fall på børsen.

2. slik ting fell; tilfelle; eit døme på ei samansett sak

   Politiet etterforska eit komplisert fall.

   Doktoren forklarte eit medisinsk fall.

   Det vert i beste fall uavgjort.

3. (språkvitenskap) ei grammatisk form som viser kva rolle eit namneledd spelar i ei setning.

   Eigefall er eit gammalt fall i norrønt.

4. tap; død

   Diktatorens fall var ei siger for folket.

5. skilnad i høgde

   Det er eit fall på 100 meter frå sjøen til kraftstasjonen.

6. (sjøfart) tauverk til ulike seil på seilbåt

   Seil, fall og skjøter må løftes rundt fokkestaget.

Ordsoge

Frå norrønt fall.

Uttale

Dette ordet har ikke fått spesifisert noen uttale. Hvis du er fortrolig med IPA, kan du legge den til.

Synonymer

• (rørsle nedover) ras, stup
• (tilfelle) sak, tilfelle, døme, kasus
• (grammatikk) kasus

Hyponym

(tauverk) storseilfall

Nærskyldte ord

• falle, fallert, avfall, utfall, innfall
• (tauverk på båt) fallrep, skjøt

Grammatikk

Omsetjingar

Referanser

• «fall» i nettutgaven av Bokmålsordboka / Nynorskordboka.
• «fall» i Det Norske Akademis ordbok (NAOB).

Engelsk

Substantiv

fall (flertall: falls)

1. fall
2. (årstid) høst (amerikansk)

Synonymer

• (årstid) autumn

Verb

fall (tredje person entall presens falls, presens partisipp falling, preteritum fell, perfektum partisipp fallen)

1. falle

Uttale

• (RP) enPR: fôl, IPA: /fɔːl/
• (GA) enPR: fôl, IPA: /fɔl/
• (cot-caught) enPR: fäl, IPA: /fɑl/
• Lyd (US)

  Problemer med å lytte til denne filen? Se media help (en).
• Lyd: se også referanser.

Referanser

• fall i online-utgaven av The Cambridge English Dictionary.