ocak

Ayrıca bakınız: Ocak

Ses Dosyası: ocak, Çoğul:

Heceleme: o‧cak

Eski Türkçe oçak < od, ot + ak

ocak (belirtme hâli ocağı, çoğulu ocaklar)

ocak hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (mutfak eşyaları) ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma vb. amaçlarla kullanılan yer

   Üç balıkçı güneş batarken kumların üzerine iki taştan bir ocak yaptılar ve ateş yaktılar. - Halikarnas Balıkçısı

2. (yangın, mimarlık) şömine

   Ocağın önünde oturup acayip bir dikkatle odunların yanışına bakar. - Y. K. Karaosmanoğlu

3. (aletler) ısı vererek üzerine veya içine konulan maddeleri ısıtan, pişiren, kaynatan, eriten araç veya alet

   Anlaşılan çamaşırcı giderken ocağı tam söndürmemiş olacak. - H. Taner

4. (mimarlık, şirketler, ticaret) kahvelerde, kuruluşlarda çay, kahve vb.nin yapıldığı yer, kahve

   Konuşmalar iyice kızışmaya başladığı vakit kahve ocağının önünde görünür. - S. Birsel

5. yer üstünde veya yer altında cevher çıkarılan yer

   Mermer ocağı. Kömür ocağı.

6. bahçelerde ve bostanlarda her tür meyve ve sebze ekimine ayrılmış, çevresinden biraz yükseltilmiş toprak çukuru

   Mustafa, arkasına güçlü kuvvetli bir kadın takmış, üç evleğine çizgiler, ocaklar açıyordu. - S. F. Abasıyanık

7. aynı amaç ve düşünceyi paylaşanların kurdukları kuruluş veya toplandıkları, görev yaptıkları yer

   Başlangıçtan beri burası bir vatansever ocağı idi. - F. R. Atay

8. (aylar) yılın birinci ayı, kânunusani

   Ocak ayını sevmem, oldum olası. - B. Felek

9. (tarih) yeniçeri teşkilatını oluşturan odalardan her biri
10. ev, aile, soy

    Henüz temelleri atılmayan kendi ocağım kurulmadan yıkılmıştı. - A. Gündüz

11. bazı hastalıkları iyi ettiğine inanılan aile

• od, oda, odak, odun, otağ

• Türk Dil Kurumuna göre "ocak" maddesi

• Od yok ocak yok
• Ya evlat bir, ya ocak kör

Eski Türkçe

ocak

1. (aylar) ocak

• Eyuboğlu, İsmet Zeki (1998). Türk Dilinin Etimoloji Sözlüğü. İstanbul: Sosyal Yayınlar. ISBN 975-738-472-2.

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki