aedificator

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes aedificator gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes aedificator, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man aedificator in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort aedificator wissen müssen. Die Definition des Wortes aedificator wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonaedificator und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.

aedificator (Latein)

Kasus Singular Plural
Nominativ aedificātor aedificātōrēs
Genitiv aedificātōris aedificātōrum
Dativ aedificātōrī aedificātōribus
Akkusativ aedificātōrem aedificātōrēs
Vokativ aedificātor aedificātōrēs
Ablativ aedificātōre aedificātōribus

Worttrennung:

ae·di·fi·ca·tor, Plural: ae·di·fi·ca·to·res

Aussprache:

IPA:
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

Person, die ein Gebäude erbaut/erbauen lässt; Erbauer, Baumeister
übertragen: Erbauer, Baumeister, Schöpfer
übertragen: Baulustiger

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb aedificare → la

Beispiele:

„de domino bono colono bonoque aedificatore melius emetur.“ (Cato agr. 1, 4)
„Quoad potui, distributiones operum nostratium, ut sint aedificatoribus non obscurae, explicui;“ (Vitr. 6, 6, 7)
„et aedificabuntur in te deserta saeculorum fundamenta generationis et generationis suscitabis et vocaberis aedificator sepium avertens semitas in quietem“ (Vulg. Is. 58, 12)
„Tum Velleius fidenter sane, ut solent isti, nihil tam verens quam ne dubitare aliqua de re videretur, tamquam modo ex deorum concilio et ex Epicuri intermundiis descendisset, ‚Audite‘ inquit ‚non futtilis commenticiasque sententias, non opificem aedificatoremque mundi Platonis de Timaeo deum, nec anum fatidicam Stoicorum Pronoeam, quam Latine licet Providentiam dicere, neque vero mundum ipsum animo et sensibus praeditum rutundum ardentem volubilem deum, portenta et miracula non disserentium philosophorum sed somniantium.‘“ (Cic. nat. 1, 18)
„Ab utroque autem sciscitor cur mundi aedificatores repente exstiterint, innumerabilia saecla dormierint;“(Cic. nat. 1, 21)
„Neque vero ille minus bonus pater familias habitus est quam civis. nam cum esset pecuniosus, nemo illo minus fuit emax, minus aedificator.“ (Nep. Att. 13, 1)
„Eleganter igitur aedificet agricola nec sit tamen aedificator,
Aedificator erat Caetronius et modo curvo / litore Caietae, summa nunc Tiburis arce, / nunc Praenestinis in montibus alta parabat / culmina villarum Graecis longeque petitis / marmoribus vincens Fortunae atque Herculis aedem, / ut spado vincebat Capitolia nostra Posides.“ (Iuv. 14, 86–91)

Charakteristische Wortkombinationen:

aedificator mundi

Übersetzungen

Lateinischer Wikipedia-Artikel „aedificator
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aedificator“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 167.
Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 17.
P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aedificator“ Seite 68.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aedificator“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 167.
  2. Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 17.
  3. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 8.
  4. Vitruvius; Fritz Krohn (Herausgeber): De architectura. Libri decem. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 138.
  5. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, Jesaja Kapitel 58, Vers 12
  6. Marcus Tullius Cicero: De natura deorum. In: Wilhelm Ax (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 2. Auflage. Fasc. 45, B. G. Teubner, Stuttgart 1980, ISBN 3-519-01221-9 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1933), Seite 8.
  7. Marcus Tullius Cicero: De natura deorum. In: Wilhelm Ax (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 2. Auflage. Fasc. 45, B. G. Teubner, Stuttgart 1980, ISBN 3-519-01221-9 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1933), Seite 9.
  8. Cornelius Nepos; Peter K. Marshall (Herausgeber): Vitae cum fragmentis. 1. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1977 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 96.
  9. Lucius Iunius Moderatus Columella, Res rustica, 1,4,8
  10. Decimus Iunius Iuvenalis; Jacob Willis (Herausgeber): Saturae sedecim. 1. Auflage. B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Stuttgart/Leipzig 1997, ISBN 3-8154-1471-7 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 187–188.