From Old Norse þrjóta, from Proto-Germanic *uzþreutaną.
þrjóta (strong verb, third-person singular past indicative þraut, third-person plural past indicative non-existent, supine þrotið)
infinitive (nafnháttur) |
að þrjóta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
þrotið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þrjótandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég þrýt | við þrjótum | present (nútíð) |
ég þrjóti | við þrjótum |
þú þrýtur | þið þrjótið | þú þrjótir | þið þrjótið | ||
hann, hún, það þrýtur | þeir, þær, þau þrjóta | hann, hún, það þrjóti | þeir, þær, þau þrjóti | ||
past (þátíð) |
ég þraut | við þrutum | past (þátíð) |
ég þryti | við þrytum |
þú þraust | þið þrutuð | þú þrytir | þið þrytuð | ||
hann, hún, það þraut | þeir, þær, þau þrutu | hann, hún, það þryti | þeir, þær, þau þrytu | ||
imperative (boðháttur) |
þrjót (þú) | þrjótið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
þrjóttu | þrjótiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
þrotinn | þrotin | þrotið | þrotnir | þrotnar | þrotin | |
accusative (þolfall) |
þrotinn | þrotna | þrotið | þrotna | þrotnar | þrotin | |
dative (þágufall) |
þrotnum | þrotinni | þrotnu | þrotnum | þrotnum | þrotnum | |
genitive (eignarfall) |
þrotins | þrotinnar | þrotins | þrotinna | þrotinna | þrotinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
þrotni | þrotna | þrotna | þrotnu | þrotnu | þrotnu | |
accusative (þolfall) |
þrotna | þrotnu | þrotna | þrotnu | þrotnu | þrotnu | |
dative (þágufall) |
þrotna | þrotnu | þrotna | þrotnu | þrotnu | þrotnu | |
genitive (eignarfall) |
þrotna | þrotnu | þrotna | þrotnu | þrotnu | þrotnu |
From Proto-Germanic *þreutaną. Ultimately from Proto-Indo-European *trewd- (“to harass”).
þrjóta (singular past indicative þraut, plural past indicative þrutu, past participle þrotinn)
infinitive | þrjóta | |
---|---|---|
present participle | þrjótandi | |
past participle | þrotinn | |
indicative | present | past |
1st-person singular | þrýt | þraut |
2nd-person singular | þrýtr | þrauzt |
3rd-person singular | þrýtr | þraut |
1st-person plural | þrjótum | þrutum |
2nd-person plural | þrjótið | þrutuð |
3rd-person plural | þrjóta | þrutu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | þrjóta | þryta |
2nd-person singular | þrjótir | þrytir |
3rd-person singular | þrjóti | þryti |
1st-person plural | þrjótim | þrytim |
2nd-person plural | þrjótið | þrytið |
3rd-person plural | þrjóti | þryti |
imperative | present | |
2nd-person singular | þrjót | |
1st-person plural | þrjótum | |
2nd-person plural | þrjótið |
infinitive | þrjótask | |
---|---|---|
present participle | þrjótandisk | |
past participle | þrotizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | þrjótumk | þrutumk |
2nd-person singular | þrýzk | þrauzk |
3rd-person singular | þrýzk | þrauzk |
1st-person plural | þrjótumsk | þrutumsk |
2nd-person plural | þrjótizk | þrutuzk |
3rd-person plural | þrjótask | þrutusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | þrjótumk | þrytumk |
2nd-person singular | þrjótisk | þrytisk |
3rd-person singular | þrjótisk | þrytisk |
1st-person plural | þrjótimsk | þrytimsk |
2nd-person plural | þrjótizk | þrytizk |
3rd-person plural | þrjótisk | þrytisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | þrjózk | |
1st-person plural | þrjótumsk | |
2nd-person plural | þrjótizk |