śmieć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word śmieć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word śmieć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say śmieć in singular and plural. Everything you need to know about the word śmieć you have here. The definition of the word śmieć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofśmieć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɕmjɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕ
  • Syllabification: śmieć

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *sъ̏metь, from *sъmesti.

Noun

śmieć m inan

  1. piece of garbage or trash
  2. trash (something worthless or of low quality)
    Synonyms: see Thesaurus:badziewie
  3. (in the plural) rubbish, garbage, trash, waste, refuse, junk
Declension
Declension of śmieć
singular plural
nominative śmieć śmieci/śmiecie
genitive śmiecia śmieci
dative śmieciowi śmieciom
accusative śmieć śmieci/śmiecie
instrumental śmieciem śmieciami
locative śmieciu śmieciach
vocative śmieciu śmieci/śmiecie
Alternative forms
Derived terms
adjectives
nouns
verb
noun
verbs

Noun

śmieć m pers

  1. (colloquial) trash (contemptible or despicable person)
Declension
Declension of śmieć
singular plural
nominative śmieć śmiecie
genitive śmiecia śmieci
dative śmieciowi śmieciom
accusative śmiecia śmieci
instrumental śmieciem śmieciami
locative śmieciu śmieciach
vocative śmieciu śmiecie

Etymology 2

Inherited from Old Polish śmieć, from Proto-Slavic *sъmě̀ti, from *sъ- +‎ *měti, from Proto-Indo-European *meh₁-.

Verb

śmieć impf

  1. (intransitive) dare (to have enough courage (to do something))
    Synonym: ważyć się
    Jak śmiesz! ― How dare you!
Conjugation
Conjugation of śmieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive śmieć
present tense 1st śmiem śmiemy
2nd śmiesz śmiecie
3rd śmie śmią
impersonal śmie się
past tense 1st śmiałem,
-(e)m śmiał 		śmiałam,
-(e)m śmiała 		śmiałom,
-(e)m śmiało 		śmieliśmy,
-(e)śmy śmieli 		śmiałyśmy,
-(e)śmy śmiały
2nd śmiałeś,
-(e)ś śmiał 		śmiałaś,
-(e)ś śmiała 		śmiałoś,
-(e)ś śmiało 		śmieliście,
-(e)ście śmieli 		śmiałyście,
-(e)ście śmiały
3rd śmiał śmiała śmiało śmieli śmiały
impersonal śmiano
future tense 1st będę śmiał,
będę śmieć 		będę śmiała,
będę śmieć 		będę śmiało,
będę śmieć 		będziemy śmieli,
będziemy śmieć 		będziemy śmiały,
będziemy śmieć
2nd będziesz śmiał,
będziesz śmieć 		będziesz śmiała,
będziesz śmieć 		będziesz śmiało,
będziesz śmieć 		będziecie śmieli,
będziecie śmieć 		będziecie śmiały,
będziecie śmieć
3rd będzie śmiał,
będzie śmieć 		będzie śmiała,
będzie śmieć 		będzie śmiało,
będzie śmieć 		będą śmieli,
będą śmieć 		będą śmiały,
będą śmieć
impersonal będzie śmieć się
conditional 1st śmiałbym,
bym śmiał 		śmiałabym,
bym śmiała 		śmiałobym,
bym śmiało 		śmielibyśmy,
byśmy śmieli 		śmiałybyśmy,
byśmy śmiały
2nd śmiałbyś,
byś śmiał 		śmiałabyś,
byś śmiała 		śmiałobyś,
byś śmiało 		śmielibyście,
byście śmieli 		śmiałybyście,
byście śmiały
3rd śmiałby,
by śmiał 		śmiałaby,
by śmiała 		śmiałoby,
by śmiało 		śmieliby,
by śmieli 		śmiałyby,
by śmiały
impersonal śmiano by
imperative 1st niech śmiem śmiejmy
2nd śmiej śmiejcie
3rd niech śmie niech śmią
active adjectival participle śmiący śmiąca śmiące śmiący śmiące
contemporary adverbial participle śmiąc
verbal noun śmienie

or

Conjugation of śmieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive śmieć
present tense 1st śmiem śmiemy
2nd śmiesz śmiecie
3rd śmie śmieją
impersonal śmie się
past tense 1st śmiałem,
-(e)m śmiał 		śmiałam,
-(e)m śmiała 		śmiałom,
-(e)m śmiało 		śmieliśmy,
-(e)śmy śmieli 		śmiałyśmy,
-(e)śmy śmiały
2nd śmiałeś,
-(e)ś śmiał 		śmiałaś,
-(e)ś śmiała 		śmiałoś,
-(e)ś śmiało 		śmieliście,
-(e)ście śmieli 		śmiałyście,
-(e)ście śmiały
3rd śmiał śmiała śmiało śmieli śmiały
impersonal śmiano
future tense 1st będę śmiał,
będę śmieć 		będę śmiała,
będę śmieć 		będę śmiało,
będę śmieć 		będziemy śmieli,
będziemy śmieć 		będziemy śmiały,
będziemy śmieć
2nd będziesz śmiał,
będziesz śmieć 		będziesz śmiała,
będziesz śmieć 		będziesz śmiało,
będziesz śmieć 		będziecie śmieli,
będziecie śmieć 		będziecie śmiały,
będziecie śmieć
3rd będzie śmiał,
będzie śmieć 		będzie śmiała,
będzie śmieć 		będzie śmiało,
będzie śmieć 		będą śmieli,
będą śmieć 		będą śmiały,
będą śmieć
impersonal będzie śmieć się
conditional 1st śmiałbym,
bym śmiał 		śmiałabym,
bym śmiała 		śmiałobym,
bym śmiało 		śmielibyśmy,
byśmy śmieli 		śmiałybyśmy,
byśmy śmiały
2nd śmiałbyś,
byś śmiał 		śmiałabyś,
byś śmiała 		śmiałobyś,
byś śmiało 		śmielibyście,
byście śmieli 		śmiałybyście,
byście śmiały
3rd śmiałby,
by śmiał 		śmiałaby,
by śmiała 		śmiałoby,
by śmiało 		śmieliby,
by śmieli 		śmiałyby,
by śmiały
impersonal śmiano by
imperative 1st niech śmiem śmiejmy
2nd śmiej śmiejcie
3rd niech śmie niech śmieją
active adjectival participle śmiejący śmiejąca śmiejące śmiejący śmiejące
contemporary adverbial participle śmiejąc
verbal noun śmienie
adjective
nouns
verbs

Etymology 3

See śniedź.

Noun

śmieć f

  1. (Kuyavia) Alternative form of śniedź

Etymology 4

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

śmieć

  1. second-person singular imperative of śmiecić

Further reading

  • śmieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • śmieć in Polish dictionaries at PWN
Wikious
Boobota
Sagapedia