From Τριπολίτης (Tripolítēs, “Tripolitan”) + -ία (-ía, “forming abstract nouns”), from Τρίπολις (Trípolis, “Tripoli”) + -της (-tēs, “forming abstract nouns”), reanalyzed as Τρίπολ-ῑ́της (Trípol-ī́tēs) (compare πολίτης (polítēs) and Latin -ī̆tānus), from τρι- (tri-, “three”) + πόλις (pólis, “city”), referring to the three cities Oea, Sabratha and Leptis Magna.
Τριπολιτάνια • (Tripolitánia) f (genitive Τριπολιτάνιᾱς); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ Τριπολιτάνιᾰ hē Tripolitánia |
τὼ Τριπολιτανίᾱ tṑ Tripolitaníā |
αἱ Τριπολιτάνιαι hai Tripolitániai | ||||||||||
| Genitive | τῆς Τριπολιτανίᾱς tês Tripolitaníās |
τοῖν Τριπολιτανίαιν toîn Tripolitaníain |
τῶν Τριπολιτανιῶν tôn Tripolitaniôn | ||||||||||
| Dative | τῇ Τριπολιτανίᾳ têi Tripolitaníāi |
τοῖν Τριπολιτανίαιν toîn Tripolitaníain |
ταῖς Τριπολιτανίαις taîs Tripolitaníais | ||||||||||
| Accusative | τὴν Τριπολιτάνιᾰν tḕn Tripolitánian |
τὼ Τριπολιτανίᾱ tṑ Tripolitaníā |
τᾱ̀ς Τριπολιτανίᾱς tā̀s Tripolitaníās | ||||||||||
| Vocative | Τριπολιτάνιᾰ Tripolitánia |
Τριπολιτανίᾱ Tripolitaníā |
Τριπολιτάνιαι Tripolitániai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||