From Koine Greek ἀνεπαίσθητος (anepaísthētos).
ανεπαίσθητος • (anepaísthitos) m (feminine ανεπαίσθητη, neuter ανεπαίσθητο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ανεπαίσθητος • | ανεπαίσθητη • | ανεπαίσθητο • | ανεπαίσθητοι • | ανεπαίσθητες • | ανεπαίσθητα • |
genitive | ανεπαίσθητου • | ανεπαίσθητης • | ανεπαίσθητου • | ανεπαίσθητων • | ανεπαίσθητων • | ανεπαίσθητων • |
accusative | ανεπαίσθητο • | ανεπαίσθητη • | ανεπαίσθητο • | ανεπαίσθητους • | ανεπαίσθητες • | ανεπαίσθητα • |
vocative | ανεπαίσθητε • | ανεπαίσθητη • | ανεπαίσθητο • | ανεπαίσθητοι • | ανεπαίσθητες • | ανεπαίσθητα • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανεπαίσθητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανεπαίσθητος, etc.) |