Inherited from Ancient Greek ἁρπάζω (harpázō, “to seize, to snatch”).
αρπάζω • (arpázo) (past άρπαξα, passive αρπάζομαι)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αρπάζω | αρπάξω | αρπάζομαι | αρπαχτώ |
| 2 sg | αρπάζεις | αρπάξεις | αρπάζεσαι | αρπαχτείς |
| 3 sg | αρπάζει | αρπάξει | αρπάζεται | αρπαχτεί |
| 1 pl | αρπάζουμε, [‑ομε] | αρπάξουμε, [‑ομε] | αρπαζόμαστε | αρπαχτούμε |
| 2 pl | αρπάζετε | αρπάξετε | αρπάζεστε, αρπαζόσαστε | αρπαχτείτε |
| 3 pl | αρπάζουν(ε) | αρπάξουν(ε) | αρπάζονται | αρπαχτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | άρπαζα | άρπαξα | αρπαζόμουν(α) | αρπάχτηκα |
| 2 sg | άρπαζες | άρπαξες | αρπαζόσουν(α) | αρπάχτηκες |
| 3 sg | άρπαζε | άρπαξε | αρπαζόταν(ε) | αρπάχτηκε |
| 1 pl | αρπάζαμε | αρπάξαμε | αρπαζόμασταν, (‑όμαστε) | αρπαχτήκαμε |
| 2 pl | αρπάζατε | αρπάξατε | αρπαζόσασταν, (‑όσαστε) | αρπαχτήκατε |
| 3 pl | άρπαζαν, αρπάζαν(ε) | άρπαξαν, αρπάξαν(ε) | αρπάζονταν, (αρπαζόντουσαν) | αρπάχτηκαν, αρπαχτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα αρπάζω ➤ | θα αρπάξω ➤ | θα αρπάζομαι ➤ | θα αρπαχτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αρπάζεις, … | θα αρπάξεις, … | θα αρπάζεσαι, … | θα αρπαχτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αρπάξει έχω, έχεις, … αρπαγμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αρπαχτεί είμαι, είσαι, … αρπαγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αρπάξει είχα, είχες, … αρπαγμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αρπαχτεί ήμουν, ήσουν, … αρπαγμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αρπάξει θα έχω, θα έχεις, … αρπαγμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αρπαχτεί θα είμαι, θα είσαι, … αρπαγμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | άρπαζε | άρπαξε, άρπαχ' 1 | — | αρπάξου |
| 2 pl | αρπάζετε | αρπάξτε, αρπάχτε2 | αρπάζεστε | αρπαχτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αρπάζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αρπάξει ➤ | αρπαγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αρπάξει | αρπαχτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. άρπαχ' το ("grab it!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||