δῐ́κη (díkē, “justice”) + -ᾰ́ζω (-ázō, denominal suffix)
δῐκᾰ́ζω • (dikázō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐδῐ́κᾰζον | ἐδῐ́κᾰζες | ἐδῐ́κᾰζε(ν) | ἐδῐκᾰ́ζετον | ἐδῐκᾰζέτην | ἐδῐκᾰ́ζομεν | ἐδῐκᾰ́ζετε | ἐδῐ́κᾰζον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐδῐκᾰζόμην | ἐδῐκᾰ́ζου | ἐδῐκᾰ́ζετο | ἐδῐκᾰ́ζεσθον | ἐδῐκᾰζέσθην | ἐδῐκᾰζόμεθᾰ | ἐδῐκᾰ́ζεσθε | ἐδῐκᾰ́ζοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | δῐκέω | δῐκέεις | δῐκέει | δῐκέετον | δῐκέετον | δῐκέομεν | δῐκέετε | δῐκέουσῐ(ν) | ||||
optative | δῐκέοιμῐ | δῐκέοις | δῐκέοι | δῐκέοιτον | δῐκεοίτην | δῐκέοιμεν | δῐκέοιτε | δῐκέοιεν | |||||
active | |||||||||||||
infinitive | δῐκέειν | ||||||||||||
participle | m | δῐκέων | |||||||||||
f | δῐκέουσᾰ | ||||||||||||
n | δῐκέον | ||||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | δῐκέω | δῐκεῖς | δῐκεῖ | δῐκεῖτον | δῐκεῖτον | δῐκεῦμεν | δῐκεῖτε | δῐκεῦσῐ(ν) | ||||
optative | δῐκέοιμι | δῐκέοις | δῐκέοι | δῐκέοιτον | δῐκεοίτην | δῐκέοιμεν | δῐκέοιτε | δῐκέοιεν | |||||
active | |||||||||||||
infinitive | δῐκεῖν | ||||||||||||
participle | m | δῐκέων | |||||||||||
f | δῐκεῦσᾰ | ||||||||||||
n | δῐκεῦν | ||||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | ἐδεδῐκᾰ́σμην | ἐδεδῐ́κᾰσο | ἐδεδῐ́κᾰστο | ἐδεδῐ́κᾰσθον | ἐδεδῐκᾰ́σθην | ἐδεδῐκᾰ́σμεθᾰ | ἐδεδῐ́κᾰσθε | ἐδεδῐκᾰ́σᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Inherited from Ancient Greek δικάζω (dikázō).
δικάζω • (dikázo) (past δίκασα, passive δικάζομαι, p‑past δικάστηκα, ppp δικασμένος)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | δικάζω | δικάσω | δικάζομαι | δικαστώ |
2 sg | δικάζεις | δικάσεις | δικάζεσαι | δικαστείς |
3 sg | δικάζει | δικάσει | δικάζεται | δικαστεί |
1 pl | δικάζουμε, [‑ομε] | δικάσουμε, [‑ομε] | δικαζόμαστε | δικαστούμε |
2 pl | δικάζετε | δικάσετε | δικάζεστε, δικαζόσαστε | δικαστείτε |
3 pl | δικάζουν(ε) | δικάσουν(ε) | δικάζονται | δικαστούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | δίκαζα | δίκασα | δικαζόμουν(α) | δικάστηκα |
2 sg | δίκαζες | δίκασες | δικαζόσουν(α) | δικάστηκες |
3 sg | δίκαζε | δίκασε | δικαζόταν(ε) | δικάστηκε |
1 pl | δικάζαμε | δικάσαμε | δικαζόμασταν, (‑όμαστε) | δικαστήκαμε |
2 pl | δικάζατε | δικάσατε | δικαζόσασταν, (‑όσαστε) | δικαστήκατε |
3 pl | δίκαζαν, δικάζαν(ε) | δίκασαν, δικάσαν(ε) | δικάζονταν, (δικαζόντουσαν) | δικάστηκαν, δικαστήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα δικάζω ➤ | θα δικάσω ➤ | θα δικάζομαι ➤ | θα δικαστώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα δικάζεις, … | θα δικάσεις, … | θα δικάζεσαι, … | θα δικαστείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … δικάσει έχω, έχεις, … δικαασμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … δικαστεί είμαι, είσαι, … δικαασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … δικάσει είχα, είχες, … δικαασμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … δικαστεί ήμουν, ήσουν, … δικαασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … δικάσει θα έχω, θα έχεις, … δικαασμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … δικαστεί θα είμαι, θα είσαι, … δικαασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | δίκαζε | δίκασε | — | δικάσου |
2 pl | δικάζετε | δικάστε | δικάζεστε | δικαστείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | δικάζοντας ➤ | δικαζόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Perfect participle➤ | έχοντας δικάσει ➤ | δικαασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | δικάσει | δικαστεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||