From δρῦς (drûs, “wood, oak”) + κολάπτω (koláptō, “to peck”) + -της (-tēs, masculine agent-noun suffix).
δρῠοκολᾰ́πτης • (druokoláptēs) m (genitive δρῠοκολᾰ́πτου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ δρῠοκολᾰ́πτης ho druokoláptēs |
τὼ δρῠοκολᾰ́πτᾱ tṑ druokoláptā |
οἱ δρῠοκολᾰ́πται hoi druokoláptai | ||||||||||
Genitive | τοῦ δρῠοκολᾰ́πτου toû druokoláptou |
τοῖν δρῠοκολᾰ́πταιν toîn druokoláptain |
τῶν δρῠοκολᾰπτῶν tôn druokolaptôn | ||||||||||
Dative | τῷ δρῠοκολᾰ́πτῃ tôi druokoláptēi |
τοῖν δρῠοκολᾰ́πταιν toîn druokoláptain |
τοῖς δρῠοκολᾰ́πταις toîs druokoláptais | ||||||||||
Accusative | τὸν δρῠοκολᾰ́πτην tòn druokoláptēn |
τὼ δρῠοκολᾰ́πτᾱ tṑ druokoláptā |
τοὺς δρῠοκολᾰ́πτᾱς toùs druokoláptās | ||||||||||
Vocative | δρῠοκολᾰ́πτᾰ druokolápta |
δρῠοκολᾰ́πτᾱ druokoláptā |
δρῠοκολᾰ́πται druokoláptai | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek δρυοκολάπτης (druokoláptēs) from Ancient Greek δρῦς (drûs, “tree, oak tree”) + κολάπτω (koláptō, “to peck (of birds), carve, engrave”).
δρυοκολάπτης • (dryokoláptis) m (plural δρυοκολάπτες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | δρυοκολάπτης (dryokoláptis) | δρυοκολάπτες (dryokoláptes) |
genitive | δρυοκολάπτη (dryokolápti) | δρυοκολαπτών (dryokolaptón) |
accusative | δρυοκολάπτη (dryokolápti) | δρυοκολάπτες (dryokoláptes) |
vocative | δρυοκολάπτη (dryokolápti) | δρυοκολάπτες (dryokoláptes) |