|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
εγκαταλείπω
|
εγκαταλείψω
|
εγκαταλείπομαι
|
εγκαταλειφθώ, εγκαταλειφτώ
|
2 sg
|
εγκαταλείπεις
|
εγκαταλείψεις
|
εγκαταλείπεσαι
|
εγκαταλειφθείς, εγκαταλειφτείς
|
3 sg
|
εγκαταλείπει
|
εγκαταλείψει
|
εγκαταλείπεται
|
εγκαταλειφθεί, εγκαταλειφτεί
|
|
1 pl
|
εγκαταλείπουμε, [‑ομε]
|
εγκαταλείψουμε, [‑ομε]
|
εγκαταλειπόμαστε
|
εγκαταλειφθούμε, εγκαταλειφτούμε
|
2 pl
|
εγκαταλείπετε
|
εγκαταλείψετε
|
εγκαταλείπεστε, εγκαταλειπόσαστε
|
εγκαταλειφθείτε, εγκαταλειφτείτε
|
3 pl
|
εγκαταλείπουν(ε)
|
εγκαταλείψουν(ε)
|
εγκαταλείπονται
|
εγκαταλειφθούν(ε), εγκαταλειφτούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
εγκατέλειπα
|
εγκατέλειψα
|
εγκαταλειπόμουν(α)
|
εγκαταλείφθηκα, εγκαταλείφτηκα
|
2 sg
|
εγκατέλειπες
|
εγκατέλειψες
|
εγκαταλειπόσουν(α)
|
εγκαταλείφθηκες, εγκαταλείφτηκες
|
3 sg
|
εγκατέλειπε
|
εγκατέλειψε
|
εγκαταλειπόταν(ε)
|
εγκαταλείφθηκε, εγκαταλείφτηκε
|
|
1 pl
|
εγκαταλείπαμε
|
εγκαταλείψαμε
|
εγκαταλειπόμασταν, (‑όμαστε)
|
εγκαταλειφθήκαμε, εγκαταλειφτήκαμε
|
2 pl
|
εγκαταλείπατε
|
εγκαταλείψατε
|
εγκαταλειπόσασταν, (‑όσαστε)
|
εγκαταλειφθήκατε, εγκαταλειφτήκατε
|
3 pl
|
εγκατέλειπαν, εγκαταλείπαν(ε)
|
εγκατέλειψαν, εγκαταλείψαν(ε)
|
εγκαταλείπονταν, (εγκαταλειπόντουσαν)
|
εγκαταλείφθηκαν, εγκαταλειφθήκαν(ε), εγκαταλείφτηκαν, εγκαταλειφτήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα εγκαταλείπω ➤
|
θα εγκαταλείψω ➤
|
θα εγκαταλείπομαι ➤
|
θα εγκαταλειφθώ / εγκαταλειφτώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα εγκαταλείπεις, …
|
θα εγκαταλείψεις, …
|
θα εγκαταλείπεσαι, …
|
θα εγκαταλειφθείς / εγκαταλειφτείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … εγκαταλείψει έχω, έχεις, … εγκατελελειμμένο, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένο, ‑η, ‑ο ➤
|
έχω, έχεις, … εγκαταλειφθεί / εγκαταλειφτεί είμαι, είσαι, … εγκατελελειμμένος, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … εγκαταλείψει είχα, είχες, … εγκατελελειμμένο, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένο, ‑η, ‑ο
|
είχα, είχες, … εγκαταλειφθεί / εγκαταλειφτεί ήμουν, ήσουν, … εγκατελελειμμένος, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένος, ‑η, ‑ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … εγκαταλείψει θα έχω, θα έχεις, … εγκατελελειμμένο, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένο, ‑η, ‑ο
|
θα έχω, θα έχεις, … εγκαταλειφθεί / εγκαταλειφτεί θα είμαι, θα είσαι, … εγκατελελειμμένος, ‑η, ‑ο / εγκαταλειμμένος, ‑η, ‑ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
(εγκατάλειπε)
|
(εγκατάλειψε)
|
—
|
εγκαταλείψου
|
2 pl
|
εγκαταλείπετε
|
εγκαταλείψτε
|
εγκαταλείπεστε
|
εγκαταλειφθείτε, εγκαταλειφτείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
εγκαταλείποντας ➤
|
—
|
Perfect participle➤
|
έχοντας εγκαταλείψει ➤
|
{εγκαταλελειμμένος, ‑η, ‑o} (εγκαταλειμμένος, ‑η, ‑o) ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
εγκαταλείψει
|
εγκαταλειφθεί, εγκαταλειφτεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|