Learned borrowing from Koine Greek ἐγκυμονῶ (enkumonô), from Ancient Greek ἐγκυμονέω (enkumonéō), with semantic loan from French être gros de in the figurative sense.[1]
εγκυμονώ • (egkymonó) (passive εγκυμονούμαι)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | εγκυμονώ | εγκυμονήσω | εγκυμονούμαι | εγκυμονηθώ |
| 2 sg | εγκυμονείς | εγκυμονήσεις | εγκυμονείσαι | εγκυμονηθείς |
| 3 sg | εγκυμονεί | εγκυμονήσει | εγκυμονείται | εγκυμονηθεί |
| 1 pl | εγκυμονούμε | εγκυμονήσουμε, [-ομε] | εγκυμονούμαστε | εγκυμονηθούμε |
| 2 pl | εγκυμονείτε | εγκυμονήσετε | εγκυμονείστε | εγκυμονηθείτε |
| 3 pl | εγκυμονούν(ε) | εγκυμονήσουν(ε) | εγκυμονούνται | εγκυμονηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | εγκυμονούσα | εγκυμόνησα | [εγκυμονούμουν(α)] | εγκυμονήθηκα |
| 2 sg | εγκυμονούσες | εγκυμόνησες | [εγκυμονούσουν(α)] | εγκυμονήθηκες |
| 3 sg | εγκυμονούσε | εγκυμόνησε | εγκυμονούνταν, {εγκυμονείτο} | εγκυμονήθηκε |
| 1 pl | εγκυμονούσαμε | εγκυμονήσαμε | εγκυμονούμασταν, (‑ούμαστε) | εγκυμονηθήκαμε |
| 2 pl | εγκυμονούσατε | εγκυμονήσατε | [εγκυμονούσασταν, (‑ούσαστε)] | εγκυμονηθήκατε |
| 3 pl | εγκυμονούσαν(ε) | εγκυμόνησαν, εγκυμονήσαν(ε) | εγκυμονούνταν, {εγκυμονούντο} | εγκυμονήθηκαν, εγκυμονηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα εγκυμονώ ➤ | θα εγκυμονήσω ➤ | θα εγκυμονούμαι ➤ | θα εγκυμονηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα εγκυμονείς, … | θα εγκυμονήσεις, … | θα εγκυμονείσαι, … | θα εγκυμονηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … εγκυμονήσει έχω, έχεις, … εγκυμονημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … εγκυμονηθεί είμαι, είσαι, … εγκυμονημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … εγκυμονήσει είχα, είχες, … εγκυμονημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … εγκυμονηθεί ήμουν, ήσουν, … εγκυμονημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … εγκυμονήσει θα έχω, θα έχεις, … εγκυμονημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … εγκυμονηθεί θα είμαι, θα είσαι, … εγκυμονημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | εγκυμόνησε | — | εγκυμονήσου |
| 2 pl | εγκυμονείτε | εγκυμονήστε | εγκυμονείστε | εγκυμονηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | εγκυμονώντας ➤ | εγκυμονούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας εγκυμονήσει ➤ | εγκυμονημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | εγκυμονήσει | εγκυμονηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||