κᾰλός (kălós) + καιρός (kairós) + -ῐ́ᾱ (-ĭ́ā)
κᾰλοκαιρῐ́ᾱ • (kălokairĭ́ā) f (genitive κᾰλοκαιρῐ́ᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ κᾰλοκαιρῐ́ᾱ hē kălokairĭ́ā |
τὼ κᾰλοκαιρῐ́ᾱ tṑ kălokairĭ́ā |
αἱ κᾰλοκαιρῐ́αι hai kălokairĭ́ai | ||||||||||
Genitive | τῆς κᾰλοκαιρῐ́ᾱς tês kălokairĭ́ās |
τοῖν κᾰλοκαιρῐ́αιν toîn kălokairĭ́ain |
τῶν κᾰλοκαιρῐῶν tôn kălokairĭôn | ||||||||||
Dative | τῇ κᾰλοκαιρῐ́ᾳ têi kălokairĭ́āi |
τοῖν κᾰλοκαιρῐ́αιν toîn kălokairĭ́ain |
ταῖς κᾰλοκαιρῐ́αις taîs kălokairĭ́ais | ||||||||||
Accusative | τὴν κᾰλοκαιρῐ́ᾱν tḕn kălokairĭ́ān |
τὼ κᾰλοκαιρῐ́ᾱ tṑ kălokairĭ́ā |
τᾱ̀ς κᾰλοκαιρῐ́ᾱς tā̀s kălokairĭ́ās | ||||||||||
Vocative | κᾰλοκαιρῐ́ᾱ kălokairĭ́ā |
κᾰλοκαιρῐ́ᾱ kălokairĭ́ā |
κᾰλοκαιρῐ́αι kălokairĭ́ai | ||||||||||
Notes: |
|
Learned adaptation of Byzantine Greek καλοκαιριά (kalokairiá, “good/fine weather”),[1] influenced by Koine Greek καλοκαιρία (kalokairía).[2] By surface analysis, καλός (kalós) + καιρός (kairós) + -ία (-ía).
καλοκαιρία • (kalokairía) f
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | καλοκαιρία (kalokairía) | καλοκαιρίες (kalokairíes) |
genitive | καλοκαιρίας (kalokairías) | - |
accusative | καλοκαιρία (kalokairía) | καλοκαιρίες (kalokairíes) |
vocative | καλοκαιρία (kalokairía) | καλοκαιρίες (kalokairíes) |