κᾰλός (kalós) + καιρός (kairós) + -ῐ́ᾱ (-íā)
κᾰλοκαιρῐ́ᾱ • (kalokairíā) f (genitive κᾰλοκαιρῐ́ᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ κᾰλοκαιρῐ́ᾱ hē kalokairíā |
τὼ κᾰλοκαιρῐ́ᾱ tṑ kalokairíā |
αἱ κᾰλοκαιρῐ́αι hai kalokairíai | ||||||||||
Genitive | τῆς κᾰλοκαιρῐ́ᾱς tês kalokairíās |
τοῖν κᾰλοκαιρῐ́αιν toîn kalokairíain |
τῶν κᾰλοκαιρῐῶν tôn kalokairiôn | ||||||||||
Dative | τῇ κᾰλοκαιρῐ́ᾳ têi kalokairíāi |
τοῖν κᾰλοκαιρῐ́αιν toîn kalokairíain |
ταῖς κᾰλοκαιρῐ́αις taîs kalokairíais | ||||||||||
Accusative | τὴν κᾰλοκαιρῐ́ᾱν tḕn kalokairíān |
τὼ κᾰλοκαιρῐ́ᾱ tṑ kalokairíā |
τᾱ̀ς κᾰλοκαιρῐ́ᾱς tā̀s kalokairíās | ||||||||||
Vocative | κᾰλοκαιρῐ́ᾱ kalokairíā |
κᾰλοκαιρῐ́ᾱ kalokairíā |
κᾰλοκαιρῐ́αι kalokairíai | ||||||||||
Notes: |
|
Learned adaptation of Byzantine Greek καλοκαιριά (kalokairiá, “good/fine weather”),[1] influenced by Koine Greek καλοκαιρία (kalokairía).[2] By surface analysis, καλός (kalós) + καιρός (kairós) + -ία (-ía).
καλοκαιρία • (kalokairía) f
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | καλοκαιρία (kalokairía) | καλοκαιρίες (kalokairíes) |
genitive | καλοκαιρίας (kalokairías) | - |
accusative | καλοκαιρία (kalokairía) | καλοκαιρίες (kalokairíes) |
vocative | καλοκαιρία (kalokairía) | καλοκαιρίες (kalokairíes) |