From κατα- (kata-) + ἀνάγκη (anánkē, “constraint”).
κᾰτᾰνᾰ́γκη • (katanánkē) f (genitive κᾰτᾰνᾰ́γκης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ κᾰτᾰνᾰ́γκη hē katanánkē |
τὼ κᾰτᾰνᾰ́γκᾱ tṑ katanánkā |
αἱ κᾰτᾰνᾰ́γκαι hai katanánkai | ||||||||||
| Genitive | τῆς κᾰτᾰνᾰ́γκης tês katanánkēs |
τοῖν κᾰτᾰνᾰ́γκαιν toîn katanánkain |
τῶν κᾰτᾰνᾰγκῶν tôn katanankôn | ||||||||||
| Dative | τῇ κᾰτᾰνᾰ́γκῃ têi katanánkēi |
τοῖν κᾰτᾰνᾰ́γκαιν toîn katanánkain |
ταῖς κᾰτᾰνᾰ́γκαις taîs katanánkais | ||||||||||
| Accusative | τὴν κᾰτᾰνᾰ́γκην tḕn katanánkēn |
τὼ κᾰτᾰνᾰ́γκᾱ tṑ katanánkā |
τᾱ̀ς κᾰτᾰνᾰ́γκᾱς tā̀s katanánkās | ||||||||||
| Vocative | κᾰτᾰνᾰ́γκη katanánkē |
κᾰτᾰνᾰ́γκᾱ katanánkā |
κᾰτᾰνᾰ́γκαι katanánkai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||