From κέφ-(ι) (“high spirits”) + -άτος (suffix for masculine adjectives).
κεφάτος • (kefátos) m (feminine κεφάτη, neuter κεφάτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κεφάτος (kefátos) | κεφάτη (kefáti) | κεφάτο (kefáto) | κεφάτοι (kefátoi) | κεφάτες (kefátes) | κεφάτα (kefáta) | |
genitive | κεφάτου (kefátou) | κεφάτης (kefátis) | κεφάτου (kefátou) | κεφάτων (kefáton) | κεφάτων (kefáton) | κεφάτων (kefáton) | |
accusative | κεφάτο (kefáto) | κεφάτη (kefáti) | κεφάτο (kefáto) | κεφάτους (kefátous) | κεφάτες (kefátes) | κεφάτα (kefáta) | |
vocative | κεφάτε (kefáte) | κεφάτη (kefáti) | κεφάτο (kefáto) | κεφάτοι (kefátoi) | κεφάτες (kefátes) | κεφάτα (kefáta) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κεφάτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κεφάτος, etc.)
(myself feeling joyful):
(antonym(s) of “myself feeling gloomy”):