From κρατέω (kratéō, “to rule”) + -τειρα (-teira, “a suffix forming feminine agent nouns”)
κράτειρᾰ • (kráteira) f (genitive κρᾰτείρᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ κρᾰ́τειρᾰ hē kráteira |
τὼ κρᾰτείρᾱ tṑ krateírā |
αἱ κρᾰ́τειραι hai kráteirai | ||||||||||
Genitive | τῆς κρᾰτείρᾱς tês krateírās |
τοῖν κρᾰτείραιν toîn krateírain |
τῶν κρᾰτειρῶν tôn krateirôn | ||||||||||
Dative | τῇ κρᾰτείρᾳ têi krateírāi |
τοῖν κρᾰτείραιν toîn krateírain |
ταῖς κρᾰτείραις taîs krateírais | ||||||||||
Accusative | τὴν κρᾰ́τειρᾰν tḕn kráteiran |
τὼ κρᾰτείρᾱ tṑ krateírā |
τᾱ̀ς κρᾰτείρᾱς tā̀s krateírās | ||||||||||
Vocative | κρᾰ́τειρᾰ kráteira |
κρᾰτείρᾱ krateírā |
κρᾰ́τειραι kráteirai | ||||||||||
Notes: |
|