κυνηγώ (kynigó) + -άω (-áo). From Ancient Greek κῠνηγῶ (kunēgô), contracted form of κῠνηγέω (kunēgéō). See κῠνηγός (kunēgós), κύων (kúōn, “dog”).
κυνηγάω • (kynigáo) / κυνηγώ (past κυνήγησα, passive κυνηγιέμαι, p‑past κυνηγήθηκα, ppp κυνηγημένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | κυνηγάω, κυνηγώ | κυνηγήσω | κυνηγιέμαι | κυνηγηθώ |
| 2 sg | κυνηγάς | κυνηγήσεις | κυνηγιέσαι | κυνηγηθείς |
| 3 sg | κυνηγάει, κυνηγά | κυνηγήσει | κυνηγιέται | κυνηγηθεί |
| 1 pl | κυνηγάμε, κυνηγούμε | κυνηγήσουμε, [‑ομε] | κυνηγιόμαστε | κυνηγηθούμε |
| 2 pl | κυνηγάτε | κυνηγήσετε | κυνηγιέστε, (‑ιόσαστε) | κυνηγηθείτε |
| 3 pl | κυνηγάνε, κυνηγάν, κυνηγούν(ε) | κυνηγήσουν(ε) | κυνηγιούνται, (‑ιόνται) | κυνηγηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | κυνηγούσα, κυνήγαγα | κυνήγησα | κυνηγιόμουν(α) | κυνηγήθηκα |
| 2 sg | κυνηγούσες, κυνήγαγες | κυνήγησες | κυνηγιόσουν(α) | κυνηγήθηκες |
| 3 sg | κυνηγούσε, κυνήγαγε | κυνήγησε | κυνηγιόταν(ε) | κυνηγήθηκε |
| 1 pl | κυνηγούσαμε, κυνηγάγαμε | κυνηγήσαμε | κυνηγιόμασταν, (‑ιόμαστε) | κυνηγηθήκαμε |
| 2 pl | κυνηγούσατε, κυνηγάγατε | κυνηγήσατε | κυνηγιόσασταν, (‑ιόσαστε) | κυνηγηθήκατε |
| 3 pl | κυνηγούσαν(ε), κυνήγαγαν, (κυνηγάγανε) | κυνήγησαν, κυνηγήσαν(ε) | κυνηγιόνταν(ε), κυνηγιόντουσαν, κυνηγιούνταν | κυνηγήθηκαν, κυνηγηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα κυνηγάω, θα κυνηγώ ➤ | θα κυνηγήσω ➤ | θα κυνηγιέμαι ➤ | θα κυνηγηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κυνηγάς, … | θα κυνηγήσεις, … | θα κυνηγιέσαι, … | θα κυνηγηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κυνηγήσει έχω, έχεις, … κυνηγημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … κυνηγηθεί είμαι, είσαι, … κυνηγημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κυνηγήσει είχα, είχες, … κυνηγημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … κυνηγηθεί ήμουν, ήσουν, … κυνηγημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κυνηγήσει θα έχω, θα έχεις, … κυνηγημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … κυνηγηθεί θα είμαι, θα είσαι, … κυνηγημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | κυνήγα, κυνήγαγε | κυνήγησε, κυνήγα | — | κυνηγήσου |
| 2 pl | κυνηγάτε | κυνηγήστε | κυνηγιέστε | κυνηγηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | κυνηγώντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας κυνηγήσει ➤ | κυνηγημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | κυνηγήσει | κυνηγηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||