λανθάνων • (lanthánōn) m (feminine λανθάνουσα, neuter λανθάνον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | λᾰνθᾰ́νων lanthánōn |
λᾰνθᾰ́νουσᾰ lanthánousa |
λανθάνον lanthánon |
λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte |
λᾰνθᾰνούσᾱ lanthanoúsā |
λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte |
λᾰνθᾰ́νοντες lanthánontes |
λᾰνθᾰ́νουσαι lanthánousai |
λᾰνθᾰ́νοντᾰ lanthánonta | |||||
Genitive | λᾰνθᾰ́νοντος lanthánontos |
λᾰνθᾰνούσης lanthanoúsēs |
λᾰνθᾰ́νοντος lanthánontos |
λᾰνθᾰνόντοιν lanthanóntoin |
λᾰνθᾰνούσαιν lanthanoúsain |
λᾰνθᾰνόντοιν lanthanóntoin |
λᾰνθᾰνόντων lanthanóntōn |
λᾰνθᾰνουσῶν lanthanousôn |
λᾰνθᾰνόντων lanthanóntōn | |||||
Dative | λᾰνθᾰ́νοντῐ lanthánonti |
λᾰνθᾰνούσῃ lanthanoúsēi |
λᾰνθᾰ́νοντῐ lanthánonti |
λᾰνθᾰνόντοιν lanthanóntoin |
λᾰνθᾰνούσαιν lanthanoúsain |
λᾰνθᾰνόντοιν lanthanóntoin |
λᾰνθᾰ́νουσῐ / λᾰνθᾰ́νουσῐν lanthánousi(n) |
λᾰνθᾰνούσαις lanthanoúsais |
λᾰνθᾰ́νουσῐ / λᾰνθᾰ́νουσῐν lanthánousi(n) | |||||
Accusative | λᾰνθᾰ́νοντᾰ lanthánonta |
λᾰνθᾰ́νουσᾰν lanthánousan |
λανθάνον lanthánon |
λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte |
λᾰνθᾰνούσᾱ lanthanoúsā |
λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte |
λᾰνθᾰ́νοντᾰς lanthánontas |
λᾰνθᾰνούσᾱς lanthanoúsās |
λᾰνθᾰ́νοντᾰ lanthánonta | |||||
Vocative | λᾰνθᾰ́νων lanthánōn |
λᾰνθᾰ́νουσᾰ lanthánousa |
λανθάνον lanthánon |
λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte |
λᾰνθᾰνούσᾱ lanthanoúsā |
λᾰνθᾰ́νοντε lanthánonte |
λᾰνθᾰ́νοντες lanthánontes |
λᾰνθᾰ́νουσαι lanthánousai |
λᾰνθᾰ́νοντᾰ lanthánonta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
λᾰνθᾰνόντως lanthanóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
Borrowed from Ancient Greek λανθάνων (lanthánōn), present active participle of λανθάνω (lanthánō, “escape notice”).
λανθάνων • (lanthánon) m (feminine λανθάνουσα, neuter λανθάνον)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | λανθάνων (lanthánon) | λανθάνουσα (lanthánousa) | λανθάνον (lanthánon) | λανθάνοντες (lanthánontes) | λανθάνουσες (lanthánouses) | λανθάνοντα (lanthánonta) | |
genitive | λανθάνοντος (lanthánontos) | λανθάνουσας (lanthánousas) λανθανούσης (lanthanoúsis) |
λανθάνοντος (lanthánontos) | λανθανόντων (lanthanónton) | λανθανουσών (lanthanousón) | λανθανόντων (lanthanónton) | |
accusative | λανθάνοντα (lanthánonta) | λανθάνουσα (lanthánousa) | λανθάνον (lanthánon) | λανθάνοντες (lanthánontes) | λανθάνουσες (lanthánouses) | λανθάνοντα (lanthánonta) | |
vocative | λανθάνων (lanthánon) | λανθάνουσα (lanthánousa) | λανθάνον (lanthánon) | λανθάνοντες (lanthánontes) | λανθάνουσες (lanthánouses) | λανθάνοντα (lanthánonta) |
Notes: 1. A more regular feminine genitive plural (λανθανόντων) is considered incorrect by grammarians.
2. The vocative is rare and follows the nominative.
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο λανθάνων, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο λανθάνων, etc.)