μαθαίνω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek μαθαίνω, form of μανθάνω (manthánō) from the past tense stem μαθ‑ (ἔμαθον) of ancient Ancient Greek verb μανθάνω (manthánō, “know, understand”) and metaplasm ‑αίνω.

Pronunciation

IPA^(key): /maˈθe.no/
Hyphenation: μαθαίνω

Verb

μαθαίνω • (mathaíno) (past έμαθα, passive μαθαίνομαι, ppp μαθημένος) passive past from μαθεύομαι (mathévomai)

to learn
1. to learn, acquire knowledge
  Μαθαίνω γαλλικά, πιάνο και χορό. ― Mathaíno galliká, piáno kai choró. ― I learn (take lessons) french, piano and dancing.
  
  Το ποίημα είναι μεγάλο και δε μαθαίνεται απέξω εύκολα.
  To poíima eínai megálo kai de mathaínetai apéxo éfkola.
  The poem is long and difficult to be learnt by heart.
2. to learn, to be informed
  Έμαθα τα νέα. ― Ématha ta néa. ― I heard the news.
  
  Θα μάθεις την αλήθεια. ― Tha mátheis tin alítheia. ― You will learn the truth.
  
  Έμαθες τι ώρα φεύγει το τρένο; ― Émathes ti óra févgei to tréno? ― Have you learnt what time the train leaves?
  
  Synonym: πληροφορούμαι (pliroforoúmai)
to become accustomed
Δυστυχώς, έχω μάθει στο κάπνισμα και δεν μπορώ να το κόψω.
Dystychós, écho máthei sto kápnisma kai den boró na to kópso.
Regrettably, I've got the habit of smoking and I cannot give up.

Είμαι μαθημένος στη ζέστη· δεν αντέχω τα χιόνια.
Eímai mathiménos sti zésti; den antécho ta chiónia.
I am accustomed to warm ; I cannot bear snow.

Synonym: συνηθίζω (synithízo)
to teach
Μάθε μου να παίζω πιάνο! ― Máthe mou na paízo piáno! ― Teach me to play the piano!

Synonym: διδάσκω (didásko) (more accurate)
1. to teach a lesson (in order to warn or punish)
  Θα σε μάθω εγώ να λες ψέματα· για τιμωρία, δε θα πας στο πάρτυ.
  Tha se mátho egó na les psémata; gia timoría, de tha pas sto párty.
  I'll teach you a lesson for lying; as a punishment, you won't go to the party.

Conjugation

μαθαίνω μαθαίνομαι (also passive, the deponent verb: μαθεύομαι, past: μαθεύτηκα)

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	μαθαίνω	μάθω	μαθαίνομαι¹	μαθευτώ²
2 sg	μαθαίνεις	μάθεις	μαθαίνεσαι	μαθευτείς
3 sg	μαθαίνει	μάθει	μαθαίνεται	μαθευτεί

1 pl	μαθαίνουμε, [‑ομε]	μάθουμε, [‑ομε]	μαθαινόμαστε	μαθευτούμε
2 pl	μαθαίνετε	μάθετε	μαθαίνεστε, [μαθαινόσαστε]	μαθευτείτε
3 pl	μαθαίνουν(ε)	μάθουν(ε)	μαθαίνονται	μαθευτούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	μάθαινα	έμαθα	μαθαινόμουν(α)	μαθεύτηκα²
2 sg	μάθαινες	έμαθες	μαθαινόσουν(α)	μαθεύτηκες
3 sg	μάθαινε	έμαθε	μαθαινόταν(ε)	μαθεύτηκε³

1 pl	μαθαίναμε	μάθαμε	μαθαινόμασταν, (‑όμαστε)	μαθευτήκαμε
2 pl	μαθαίνατε	μάθατε	μαθαινόσασταν, (‑όσαστε)	μαθευτήκατε
3 pl	μάθαιναν, μαθαίναν(ε)	έμαθαν, μάθαν(ε)	μαθαίνονταν, (μαθαινόντουσαν)	μαθεύτηκαν, μαθευτήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα μαθαίνω ➤	θα μάθω ➤	θα μαθαίνομαι ➤	θα μαθευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα μαθαίνεις, …	θα μάθεις, …	θα μαθαίνεσαι, …	θα μαθευτείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, ... μάθει⁴ έχω, έχεις, … μαθημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … μαθευτεί είμαι, είσαι, ... μαθημένος⁴ ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … μάθει είχα, είχες, … μαθημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … μαθευτεί ήμουν, ήσουν, … μαθημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … μάθει θα έχω, θα έχεις, … μαθημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … μαθευτεί θα είμαι, θα είσαι, … μαθημένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	μάθαινε	μάθε	—	μαθέψου²
2 pl	μαθαίνετε	μάθετε	μαθαίνεστε	μαθευτείτε²

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	μαθαίνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας μάθει ➤		μαθημένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	μάθει		μαθευτεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Two meanings: “have been learnt, become known, publicised” 2. Forms from verb μαθεύομαι (“become known”). Triantafyllidis includes them also for μαθαίνομαι. 3. Also as impersonal verb: “became known, publicised” • 4. Perfect tenses e.g. έχω μάθει, ... and είμαι μαθημένος, ... also mean “to be accustomed”. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

απομαθαίνω (apomathaíno, “I learn by heart”)
μαθαίνω απέξω (mathaíno apéxo, “learn by heart”)
μαθαίνω από πρώτο χέρι (mathaíno apó próto chéri, “learn first hand”)
μαθημένος (mathiménos, participle)

Related terms

-μαθής (-mathís, suffix)
-μάθεια f (-mátheia, suffix)
αμάθεια f (amátheia, “ignorance”)
αμάθευτος (amátheftos, “unknown”)
αμαθής (amathís, “ignorant”)
αμάθητος (amáthitos, “not accustomed”)
εκμανθάνω (ekmantháno, “learn very well”)
μαθέ (mathé), μαθές (mathés)
μάθημα n (máthima, “lesson”)
μάθηση f (máthisi, “learning”)
μαθησιακός (mathisiakós)
μαθηματικός (mathimatikós, “mathematical, mathematician”)
μαθηματικά n pl (mathimatiká, “mathematics”)
μαθήτρια f (mathítria, “pupil, student”)
μαθεύομαι (mathévomai, “to become known”)
μαθητής m (mathitís, “pupil, student”)
μαθητεία f (mathiteía, “apprenticeship”)
μαθητευόμενη f (mathitevómeni, “apprentice”)
μαθητευόμενος m (mathitevómenos, “apprentice”)
μαθητεύω (mathitévo, “to be apprenticed”)
μαθητικός (mathitikós, “school”)
μαθητιώσα νεολαία (mathitiósa neolaía, “young generation of students”) (formal set phrase)
μαθητολόγιο n (mathitológio, “school register”)
μαθητούδι n (mathitoúdi, “schoolchild, pupil”)
μαθητόκοσμος m (mathitókosmos, “school children”)
μάθος n sg (máthos, “learning”) (rare, idiomatic)
μαθός (mathós, “one who has learnt”) (vernacular) from past participle μᾰθών (mathṓn)

Compounds with μαθαίνω

κακομαθαίνω (kakomathaíno, “spoil”)
καλομαθαίνω (kalomathaíno, “pamper, spoil”)
ξαναμαθαίνω (xanamathaíno, “learn again”)
ξεμαθαίνω (xemathaíno, “unlearn, forget something I have learnt”)
πρωτομαθαίνω (protomathaíno, “learn for the first time”)

Other compounds:

καλομαθημένος (kalomathiménos, “pampered, spoiled”, participle)
κακομαθημένος (kakomathiménos, “spoiled”, participle)
πολυμαθής (polymathís, “polymath”)
πρωτόμαθος (protómathos, “who has learnt for the first time, beginner”), πρωτομάθητος (protomáthitos)

Proverbs:

από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια (apó mikró ki apó treló mathaíneis tin alítheia)
μαθημένα τα βουνά στα χιόνια (mathiména ta vouná sta chiónia)
μάθε τέχνη κι άσ' τηνε, κι αν πεινάσεις πιάσ' τηνε (máthe téchni ki ás' tine, ki an peináseis piás' tine)
τώρα στα γεράματα μάθε γέρο γράμματα (tóra sta gerámata máthe géro grámmata)

References

^ μαθαίνω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
^ Jordanidou, Anna (2004) Τα ρήματα της νέας ελληνικής [Modern Greek Verbs], Athens: Patakis Publishers page 367 notes: "Triantafyllidis at his 1941 Grammar,⁽⁾ p.365 mentions the form μαθαίνομαι with past tense μαθεύτηκα."

[1] μαθαίνω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

[2] Jordanidou, Anna (2004) Τα ρήματα της νέας ελληνικής [Modern Greek Verbs], Athens: Patakis Publishers page 367 notes: "Triantafyllidis at his 1941 Grammar,⁽⁾ p.365 mentions the form μαθαίνομαι with past tense μαθεύτηκα."

μαθαίνω

Contents