μαθηματικός

Hello, you have come here looking for the meaning of the word μαθηματικός. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word μαθηματικός, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say μαθηματικός in singular and plural. Everything you need to know about the word μαθηματικός you have here. The definition of the word μαθηματικός will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofμαθηματικός, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From μάθημα (máthēma, learning; mathematics) +‎ -ικός (-ikós, -ic, adjective suffix).

Pronunciation

 

Adjective

μᾰθημᾰτῐκός (mathēmatikósm (feminine μᾰθημᾰτῐκή, neuter μᾰθημᾰτῐκόν); first/second declension

  1. scientific, esp. mathematical
    • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Metaphysics 992b.1:
      ἔτι δὲ τὴν ὑποκειμένην οὐσίαν ὡς ὕλην μαθηματικωτέραν ἄν τις ὑπολάβοι
      éti dè tḕn hupokeiménēn ousían hōs húlēn mathēmatikōtéran án tis hupoláboi
      Further, one might regard the substance which they make the material substrate as too mathematical.
    1. (substantive, masculine) mathematician
    2. (substantive, feminine) mathematics
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Metaphysics 1026a:
        ἀλλ’ ἔστι καὶ ἡ μαθηματικὴ θεωρητική: ἀλλ’ εἰ ἀκινήτων καὶ χωριστῶν ἐστί
        all’ ésti kaì hē mathēmatikḕ theōrētikḗ: all’ ei akinḗtōn kaì khōristôn estí
        And mathematics is also speculative; but it is not clear at present whether its objects are immutable and separable from matter.
  2. astronomical
  3. astrological

Declension

Derived terms

Descendants

Noun

μᾰθημᾰτῐκός (mathēmatikósm (genitive μᾰθημᾰτῐκοῦ); second declension

  1. mathematician
    • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 1142a.17:
      ἐπεὶ καὶ τοῦτ’ ἄν τις σκέψαιτο, διὰ τί δὴ μαθηματικὸς μὲν παῖς γένοιτ’ ἄν, σοφὸς δ’ ἢ φυσικὸς οὔ.
      epeì kaì toût’ án tis sképsaito, dià tí dḕ mathēmatikòs mèn paîs génoit’ án, sophòs d’ ḕ phusikòs oú.
      One might indeed further inquire why it is that, though a boy can be a mathematician, he cannot be a metaphysician or a natural philosopher.
  2. (Pythagoreanism) advanced student

Declension

References

Greek

Etymology

From Ancient Greek μαθηματικός (mathēmatikós, mathematical).

Adjective

μαθηματικός (mathimatikósm (feminine μαθηματική, neuter μαθηματικό)

  1. mathematical

Declension

Declension of μαθηματικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative μαθηματικός (mathimatikós) μαθηματική (mathimatikí) μαθηματικό (mathimatikó) μαθηματικοί (mathimatikoí) μαθηματικές (mathimatikés) μαθηματικά (mathimatiká)
genitive μαθηματικού (mathimatikoú) μαθηματικής (mathimatikís) μαθηματικού (mathimatikoú) μαθηματικών (mathimatikón) μαθηματικών (mathimatikón) μαθηματικών (mathimatikón)
accusative μαθηματικό (mathimatikó) μαθηματική (mathimatikí) μαθηματικό (mathimatikó) μαθηματικούς (mathimatikoús) μαθηματικές (mathimatikés) μαθηματικά (mathimatiká)
vocative μαθηματικέ (mathimatiké) μαθηματική (mathimatikí) μαθηματικό (mathimatikó) μαθηματικοί (mathimatikoí) μαθηματικές (mathimatikés) μαθηματικά (mathimatiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μαθηματικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μαθηματικός, etc.)

Noun

μαθηματικός (mathimatikósm or f

  1. mathematician
  2. maths teacher (UK), math teacher (US)

Declension

Declension of μαθηματικός
singular plural
nominative μαθηματικός (mathimatikós) μαθηματικοί (mathimatikoí)
genitive μαθηματικού (mathimatikoú) μαθηματικών (mathimatikón)
accusative μαθηματικό (mathimatikó) μαθηματικούς (mathimatikoús)
vocative μαθηματικέ (mathimatiké) μαθηματικοί (mathimatikoí)

See also