From νόσος (nósos, “sickness, disease”) + κομέω (koméō, “to take care of”).
νοσοκομέω • (nosokoméō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νοσεκόμεον | νοσεκόμεες | νοσεκόμεε(ν) | νοσεκομέετον | νοσεκομεέτην | νοσεκομέομεν | νοσεκομέετε | νοσεκόμεον | ||||
middle/ passive |
indicative | νοσεκομεόμην | νοσεκομέου | νοσεκομέετο | νοσεκομέεσθον | νοσεκομεέσθην | νοσεκομεόμεθᾰ | νοσεκομέεσθε | νοσεκομέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νοσεκόμουν | νοσεκόμεις | νοσεκόμει | νοσεκομεῖτον | νοσεκομείτην | νοσεκομοῦμεν | νοσεκομεῖτε | νοσεκόμουν | ||||
middle/ passive |
indicative | νοσεκομούμην | νοσεκομοῦ | νοσεκομεῖτο | νοσεκομεῖσθον | νοσεκομείσθην | νοσεκομούμεθᾰ | νοσεκομεῖσθε | νοσεκομοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νοσεκομήκειν, νοσεκομήκη |
νοσεκομήκεις, νοσεκομήκης |
νοσεκομήκει(ν) | νοσεκομήκετον | νοσεκομηκέτην | νοσεκομήκεμεν | νοσεκομήκετε | νοσεκομήκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | νοσεκομήμην | νοσεκόμησο | νοσεκόμητο | νοσεκόμησθον | νοσεκομήσθην | νοσεκομήμεθᾰ | νοσεκόμησθε | νοσεκόμηντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|