ξένῐον • (xénĭon)
ξένῐον • (xénĭon) n (genitive ξενίου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ξένῐον tò xénĭon |
τὼ ξενῐ́ω tṑ xenĭ́ō |
τᾰ̀ ξένῐᾰ tằ xénĭă | ||||||||||
Genitive | τοῦ ξενῐ́ου toû xenĭ́ou |
τοῖν ξενῐ́οιν toîn xenĭ́oin |
τῶν ξενῐ́ων tôn xenĭ́ōn | ||||||||||
Dative | τῷ ξενῐ́ῳ tôi xenĭ́ōi |
τοῖν ξενῐ́οιν toîn xenĭ́oin |
τοῖς ξενῐ́οις toîs xenĭ́ois | ||||||||||
Accusative | τὸ ξένῐον tò xénĭon |
τὼ ξενῐ́ω tṑ xenĭ́ō |
τᾰ̀ ξένῐᾰ tằ xénĭă | ||||||||||
Vocative | ξένῐον xénĭon |
ξενῐ́ω xenĭ́ō |
ξένῐᾰ xénĭă | ||||||||||
Notes: |
|