From παρα- (para-) + πλόος (plóos) and/or παραπλέω (parapléō) + -ος (-os).
πᾰράπλοος • (paráploos) m (genitive πᾰρᾰπλόου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ πᾰράπλοος ho paráploos |
τὼ πᾰραπλόω tṑ paraplóō |
οἱ πᾰράπλοοι hoi paráplooi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πᾰραπλόου toû paraplóou |
τοῖν πᾰραπλόοιν toîn paraplóoin |
τῶν πᾰραπλόων tôn paraplóōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πᾰραπλόῳ tôi paraplóōi |
τοῖν πᾰραπλόοιν toîn paraplóoin |
τοῖς πᾰραπλόοις toîs paraplóois | ||||||||||
| Accusative | τὸν πᾰράπλοον tòn paráploon |
τὼ πᾰραπλόω tṑ paraplóō |
τοὺς πᾰραπλόους toùs paraplóous | ||||||||||
| Vocative | πᾰράπλοε paráploe |
πᾰραπλόω paraplóō |
πᾰράπλοοι paráplooi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||