From πᾰρᾰ- (para-, beside) + ἥκω (hḗkō, “to have come, be present”).
πᾰρήκω • (parḗkō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰ́ρηκον | πᾰ́ρηκες | πᾰ́ρηκε(ν) | πᾰρήκετον | πᾰρηκέτην | πᾰρήκομεν | πᾰρήκετε | πᾰ́ρηκον | ||||
middle/ passive |
indicative | πᾰρηκόμην | πᾰρήκου | πᾰρήκετο | πᾰρήκεσθον | πᾰρηκέσθην | πᾰρηκόμεθᾰ | πᾰρήκεσθε | πᾰρήκοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰρήξω | πᾰρήξεις | πᾰρήξει | πᾰρήξετον | πᾰρήξετον | πᾰρήξομεν | πᾰρήξετε | πᾰρήξουσῐ(ν) | ||||
optative | πᾰρήξοιμῐ | πᾰρήξοις | πᾰρήξοι | πᾰρήξοιτον | πᾰρηξοίτην | πᾰρήξοιμεν | πᾰρήξοιτε | πᾰρήξοιεν | |||||
middle | indicative | πᾰρήξομαι | πᾰρήξῃ, πᾰρήξει |
πᾰρήξεται | πᾰρήξεσθον | πᾰρήξεσθον | πᾰρηξόμεθᾰ | πᾰρήξεσθε | πᾰρήξονται | ||||
optative | πᾰρηξοίμην | πᾰρήξοιο | πᾰρήξοιτο | πᾰρήξοισθον | πᾰρηξοίσθην | πᾰρηξοίμεθᾰ | πᾰρήξοισθε | πᾰρήξοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | πᾰρήξειν | πᾰρήξεσθαι | |||||||||||
participle | m | πᾰρήξων | πᾰρηξόμενος | ||||||||||
f | πᾰρήξουσᾰ | πᾰρηξομένη | |||||||||||
n | πᾰρῆξον | πᾰρηξόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰ́ρηκᾰ | πᾰ́ρηκᾰς | πᾰ́ρηκε(ν) | πᾰρήκᾰτον | πᾰρήκᾰτον | πᾰρήκᾰμεν | πᾰρήκᾰτε | πᾰρήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πᾰρήκω | πᾰρήκῃς | πᾰρήκῃ | πᾰρήκητον | πᾰρήκητον | πᾰρήκωμεν | πᾰρήκητε | πᾰρήκωσῐ(ν) | |||||
optative | πᾰρήκοιμῐ, πᾰρηκοίην |
πᾰρήκοις, πᾰρηκοίης |
πᾰρήκοι, πᾰρηκοίη |
πᾰρήκοιτον | πᾰρηκοίτην | πᾰρήκοιμεν | πᾰρήκοιτε | πᾰρήκοιεν | |||||
imperative | πᾰ́ρηκε | πᾰρηκέτω | πᾰρήκετον | πᾰρηκέτων | πᾰρήκετε | πᾰρηκόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | πᾰρηκέναι | ||||||||||||
participle | m | πᾰρηκώς | |||||||||||
f | πᾰρηκυῖᾰ | ||||||||||||
n | πᾰρηκός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|