From Proto-Hellenic *péřřō, from Proto-Indo-European *pér-ye-ti, the ye-present of *per- (“to pass, go forth”).[1] Cognates include Old Armenian հերիւն (heriwn), Old Church Slavonic на-перѫ (na-perǫ, “pierce”), Sanskrit पिपर्ति (piparti, “to bring over to, deliver”), Old English faru (English fare), and Albanian shpie.
πείρω • (peírō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔπειρον | ἔπειρες | ἔπειρε(ν) | ἐπείρετον | ἐπειρέτην | ἐπείρομεν | ἐπείρετε | ἔπειρον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπειρόμην | ἐπείρου | ἐπείρετο | ἐπείρεσθον | ἐπειρέσθην | ἐπειρόμεθᾰ | ἐπείρεσθε | ἐπείροντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | πέπᾰρμαι | πέπᾰρσαι | πέπᾰρται | πέπᾰρθον | πέπᾰρθον | πεπᾰ́ρμεθᾰ | πέπᾰρθε | πεπᾰ́ρᾰται | ||||
subjunctive | πεπᾰρμένος ὦ | πεπᾰρμένος ᾖς | πεπᾰρμένος ᾖ | πεπᾰρμένω ἦτον | πεπᾰρμένω ἦτον | πεπᾰρμένοι ὦμεν | πεπᾰρμένοι ἦτε | πεπᾰρμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | πεπᾰρμένος εἴην | πεπᾰρμένος εἴης | πεπᾰρμένος εἴη | πεπᾰρμένω εἴητον/εἶτον | πεπᾰρμένω εἰήτην/εἴτην | πεπᾰρμένοι εἴημεν/εἶμεν | πεπᾰρμένοι εἴητε/εἶτε | πεπᾰρμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | πέπᾰρσο | πεπᾰ́ρθω | πέπᾰρθον | πεπᾰ́ρθων | πέπᾰρθε | πεπᾰ́ρθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | πεπᾰ́ρθαι | ||||||||||||
participle | m | πεπᾰρμένος | |||||||||||
f | πεπᾰρμένη | ||||||||||||
n | πεπᾰρμένον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|