From ποιμήν (poimḗn, “shepherd”) + -ικός (-ikós).
ποιμενῐκός • (poimenĭkós) m (feminine ποιμενῐκή, neuter ποιμενῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ποιμενῐκός poimenĭkós |
ποιμενῐκή poimenĭkḗ |
ποιμενῐκόν poimenĭkón |
ποιμενῐκώ poimenĭkṓ |
ποιμενῐκᾱ́ poimenĭkā́ |
ποιμενῐκώ poimenĭkṓ |
ποιμενῐκοί poimenĭkoí |
ποιμενῐκαί poimenĭkaí |
ποιμενῐκᾰ́ poimenĭkắ | |||||
Genitive | ποιμενῐκοῦ poimenĭkoû |
ποιμενῐκῆς poimenĭkês |
ποιμενῐκοῦ poimenĭkoû |
ποιμενῐκοῖν poimenĭkoîn |
ποιμενῐκαῖν poimenĭkaîn |
ποιμενῐκοῖν poimenĭkoîn |
ποιμενῐκῶν poimenĭkôn |
ποιμενῐκῶν poimenĭkôn |
ποιμενῐκῶν poimenĭkôn | |||||
Dative | ποιμενῐκῷ poimenĭkôi |
ποιμενῐκῇ poimenĭkêi |
ποιμενῐκῷ poimenĭkôi |
ποιμενῐκοῖν poimenĭkoîn |
ποιμενῐκαῖν poimenĭkaîn |
ποιμενῐκοῖν poimenĭkoîn |
ποιμενῐκοῖς poimenĭkoîs |
ποιμενῐκαῖς poimenĭkaîs |
ποιμενῐκοῖς poimenĭkoîs | |||||
Accusative | ποιμενῐκόν poimenĭkón |
ποιμενῐκήν poimenĭkḗn |
ποιμενῐκόν poimenĭkón |
ποιμενῐκώ poimenĭkṓ |
ποιμενῐκᾱ́ poimenĭkā́ |
ποιμενῐκώ poimenĭkṓ |
ποιμενῐκούς poimenĭkoús |
ποιμενῐκᾱ́ς poimenĭkā́s |
ποιμενῐκᾰ́ poimenĭkắ | |||||
Vocative | ποιμενῐκέ poimenĭké |
ποιμενῐκή poimenĭkḗ |
ποιμενῐκόν poimenĭkón |
ποιμενῐκώ poimenĭkṓ |
ποιμενῐκᾱ́ poimenĭkā́ |
ποιμενῐκώ poimenĭkṓ |
ποιμενῐκοί poimenĭkoí |
ποιμενῐκαί poimenĭkaí |
ποιμενῐκᾰ́ poimenĭkắ | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ποιμενῐκῶς poimenĭkôs |
ποιμενῐκώτερος poimenĭkṓteros |
ποιμενῐκώτᾰτος poimenĭkṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|
Learned borrowing from Koine Greek ποιμενικός (poimenikós).[1] By surface analysis, ποιμένας (poiménas) + -ικός (-ikós).
ποιμενικός • (poimenikós) m (feminine ποιμενική, neuter ποιμενικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ποιμενικός (poimenikós) | ποιμενική (poimenikí) | ποιμενικό (poimenikó) | ποιμενικοί (poimenikoí) | ποιμενικές (poimenikés) | ποιμενικά (poimeniká) | |
genitive | ποιμενικού (poimenikoú) | ποιμενικής (poimenikís) | ποιμενικού (poimenikoú) | ποιμενικών (poimenikón) | ποιμενικών (poimenikón) | ποιμενικών (poimenikón) | |
accusative | ποιμενικό (poimenikó) | ποιμενική (poimenikí) | ποιμενικό (poimenikó) | ποιμενικούς (poimenikoús) | ποιμενικές (poimenikés) | ποιμενικά (poimeniká) | |
vocative | ποιμενικέ (poimeniké) | ποιμενική (poimenikí) | ποιμενικό (poimenikó) | ποιμενικοί (poimenikoí) | ποιμενικές (poimenikés) | ποιμενικά (poimeniká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ποιμενικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ποιμενικός, etc.)