From πρόβλημα (próblēma) + -τικός (-tikós).
προβλημᾰτῐκός • (problēmatikós) m (feminine προβλημᾰτῐκή, neuter προβλημᾰτῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | προβλημᾰτῐκός problēmatikós |
προβλημᾰτῐκή problēmatikḗ |
προβλημᾰτῐκόν problēmatikón |
προβλημᾰτῐκώ problēmatikṓ |
προβλημᾰτῐκᾱ́ problēmatikā́ |
προβλημᾰτῐκώ problēmatikṓ |
προβλημᾰτῐκοί problēmatikoí |
προβλημᾰτῐκαί problēmatikaí |
προβλημᾰτῐκᾰ́ problēmatiká | |||||
Genitive | προβλημᾰτῐκοῦ problēmatikoû |
προβλημᾰτῐκῆς problēmatikês |
προβλημᾰτῐκοῦ problēmatikoû |
προβλημᾰτῐκοῖν problēmatikoîn |
προβλημᾰτῐκαῖν problēmatikaîn |
προβλημᾰτῐκοῖν problēmatikoîn |
προβλημᾰτῐκῶν problēmatikôn |
προβλημᾰτῐκῶν problēmatikôn |
προβλημᾰτῐκῶν problēmatikôn | |||||
Dative | προβλημᾰτῐκῷ problēmatikôi |
προβλημᾰτῐκῇ problēmatikêi |
προβλημᾰτῐκῷ problēmatikôi |
προβλημᾰτῐκοῖν problēmatikoîn |
προβλημᾰτῐκαῖν problēmatikaîn |
προβλημᾰτῐκοῖν problēmatikoîn |
προβλημᾰτῐκοῖς problēmatikoîs |
προβλημᾰτῐκαῖς problēmatikaîs |
προβλημᾰτῐκοῖς problēmatikoîs | |||||
Accusative | προβλημᾰτῐκόν problēmatikón |
προβλημᾰτῐκήν problēmatikḗn |
προβλημᾰτῐκόν problēmatikón |
προβλημᾰτῐκώ problēmatikṓ |
προβλημᾰτῐκᾱ́ problēmatikā́ |
προβλημᾰτῐκώ problēmatikṓ |
προβλημᾰτῐκούς problēmatikoús |
προβλημᾰτῐκᾱ́ς problēmatikā́s |
προβλημᾰτῐκᾰ́ problēmatiká | |||||
Vocative | προβλημᾰτῐκέ problēmatiké |
προβλημᾰτῐκή problēmatikḗ |
προβλημᾰτῐκόν problēmatikón |
προβλημᾰτῐκώ problēmatikṓ |
προβλημᾰτῐκᾱ́ problēmatikā́ |
προβλημᾰτῐκώ problēmatikṓ |
προβλημᾰτῐκοί problēmatikoí |
προβλημᾰτῐκαί problēmatikaí |
προβλημᾰτῐκᾰ́ problēmatiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
προβλημᾰτῐκῶς problēmatikôs |
προβλημᾰτῐκώτερος problēmatikṓteros |
προβλημᾰτῐκώτᾰτος problēmatikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
From the neuter plural προβληματικά (problēmatiká):
Learned borrowing from Ancient Greek προβληματικός (problēmatikós) and semantic loan from French problématique from which also the feminine προβληματική (provlimatikí) as noun.[1] By surface analysis, πρόβλημα, προβληματ- (próvlima, provlimat-) + -ικός (-ikós).[2]
προβληματικός • (provlimatikós) m (feminine προβληματική, neuter προβληματικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | προβληματικός (provlimatikós) | προβληματική (provlimatikí) | προβληματικό (provlimatikó) | προβληματικοί (provlimatikoí) | προβληματικές (provlimatikés) | προβληματικά (provlimatiká) | |
genitive | προβληματικού (provlimatikoú) | προβληματικής (provlimatikís) | προβληματικού (provlimatikoú) | προβληματικών (provlimatikón) | προβληματικών (provlimatikón) | προβληματικών (provlimatikón) | |
accusative | προβληματικό (provlimatikó) | προβληματική (provlimatikí) | προβληματικό (provlimatikó) | προβληματικούς (provlimatikoús) | προβληματικές (provlimatikés) | προβληματικά (provlimatiká) | |
vocative | προβληματικέ (provlimatiké) | προβληματική (provlimatikí) | προβληματικό (provlimatikó) | προβληματικοί (provlimatikoí) | προβληματικές (provlimatikés) | προβληματικά (provlimatiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο προβληματικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο προβληματικός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο προβληματικότερος", etc)
|