From πτῐ́σσω (ptíssō, “to winnow grain”) + -ᾰ́νη (-ánē, nominal suffix), ultimately from Proto-Indo-European *peys- (“to crush”).
πτῐσᾰ́νη • (ptisánē) f (genitive πτῐσᾰ́νης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πτῐσᾰ́νη hē ptisánē |
τὼ πτῐσᾰ́νᾱ tṑ ptisánā |
αἱ πτῐσᾰ́ναι hai ptisánai | ||||||||||
| Genitive | τῆς πτῐσᾰ́νης tês ptisánēs |
τοῖν πτῐσᾰ́ναιν toîn ptisánain |
τῶν πτῐσᾰνῶν tôn ptisanôn | ||||||||||
| Dative | τῇ πτῐσᾰ́νῃ têi ptisánēi |
τοῖν πτῐσᾰ́ναιν toîn ptisánain |
ταῖς πτῐσᾰ́ναις taîs ptisánais | ||||||||||
| Accusative | τὴν πτῐσᾰ́νην tḕn ptisánēn |
τὼ πτῐσᾰ́νᾱ tṑ ptisánā |
τᾱ̀ς πτῐσᾰ́νᾱς tā̀s ptisánās | ||||||||||
| Vocative | πτῐσᾰ́νη ptisánē |
πτῐσᾰ́νᾱ ptisánā |
πτῐσᾰ́ναι ptisánai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||