στέργω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word στέργω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word στέργω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say στέργω in singular and plural. Everything you need to know about the word στέργω you have here. The definition of the word στέργω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofστέργω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *sterg- (literally “to cover, to protect”). Possibly related to Proto-Slavic *sterťi (“to guard”) and Welsh serch (“love, affection”).[1]

Pronunciation

 

Verb

στέργω • (stérgō) (chiefly Attic, Doric, Koine)[2]

  1. to love (mostly of non-sexual affection)
  2. to show affection
  3. to be content, to acquiesce

Inflection

   Present: στέργω, στέργομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στέργω στέργεις στέργει στέργετον στέργετον στέργομεν στέργετε στέργουσῐ(ν)
subjunctive στέργω στέργῃς στέργῃ στέργητον στέργητον στέργωμεν στέργητε στέργωσῐ(ν)
optative στέργοιμῐ στέργοις στέργοι στέργοιτον στεργοίτην στέργοιμεν στέργοιτε στέργοιεν
imperative   στέργε στεργέτω στέργετον στεργέτων   στέργετε στεργόντων
middle/
passive 		indicative στέργομαι στέργῃ,
στέργει 		στέργεται στέργεσθον στέργεσθον στεργόμεθᾰ στέργεσθε στέργονται
subjunctive στέργωμαι στέργῃ στέργηται στέργησθον στέργησθον στεργώμεθᾰ στέργησθε στέργωνται
optative στεργοίμην στέργοιο στέργοιτο στέργοισθον στεργοίσθην στεργοίμεθᾰ στέργοισθε στέργοιντο
imperative   στέργου στεργέσθω στέργεσθον στεργέσθων   στέργεσθε στεργέσθων
active middle/passive
infinitive στέργειν στέργεσθαι
participle m στέργων στεργόμενος
f στέργουσᾰ στεργομένη
n στέργον στεργόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔστεργον, ἐστεργόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστεργον ἔστεργες ἔστεργε(ν) ἐστέργετον ἐστεργέτην ἐστέργομεν ἐστέργετε ἔστεργον
middle/
passive 		indicative ἐστεργόμην ἐστέργου ἐστέργετο ἐστέργεσθον ἐστεργέσθην ἐστεργόμεθᾰ ἐστέργεσθε ἐστέργοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στέρξω, στέρξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στέρξω στέρξεις στέρξει στέρξετον στέρξετον στέρξομεν στέρξετε στέρξουσῐ(ν)
optative στέρξοιμῐ στέρξοις στέρξοι στέρξοιτον στερξοίτην στέρξοιμεν στέρξοιτε στέρξοιεν
middle indicative στέρξομαι στέρξῃ,
στέρξει 		στέρξεται στέρξεσθον στέρξεσθον στερξόμεθᾰ στέρξεσθε στέρξονται
optative στερξοίμην στέρξοιο στέρξοιτο στέρξοισθον στερξοίσθην στερξοίμεθᾰ στέρξοισθε στέρξοιντο
active middle
infinitive στέρξειν στέρξεσθαι
participle m στέρξων στερξόμενος
f στέρξουσᾰ στερξομένη
n στέρξον στερξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔστερξᾰ, ἐστερξᾰ́μην, ἐστέρχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστερξᾰ ἔστερξᾰς ἔστερξε(ν) ἐστέρξᾰτον ἐστερξᾰ́την ἐστέρξᾰμεν ἐστέρξᾰτε ἔστερξᾰν
subjunctive στέρξω στέρξῃς στέρξῃ στέρξητον στέρξητον στέρξωμεν στέρξητε στέρξωσῐ(ν)
optative στέρξαιμῐ στέρξειᾰς,
στέρξαις 		στέρξειε(ν),
στέρξαι 		στέρξαιτον στερξαίτην στέρξαιμεν στέρξαιτε στέρξειᾰν,
στέρξαιεν
imperative   στέρξον στερξᾰ́τω στέρξᾰτον στερξᾰ́των   στέρξᾰτε στερξᾰ́ντων
middle indicative ἐστερξᾰ́μην ἐστέρξω ἐστέρξᾰτο ἐστέρξᾰσθον ἐστερξᾰ́σθην ἐστερξᾰ́μεθᾰ ἐστέρξᾰσθε ἐστέρξᾰντο
subjunctive στέρξωμαι στέρξῃ στέρξηται στέρξησθον στέρξησθον στερξώμεθᾰ στέρξησθε στέρξωνται
optative στερξαίμην στέρξαιο στέρξαιτο στέρξαισθον στερξαίσθην στερξαίμεθᾰ στέρξαισθε στέρξαιντο
imperative   στέρξαι στερξᾰ́σθω στέρξᾰσθον στερξᾰ́σθων   στέρξᾰσθε στερξᾰ́σθων
passive indicative ἐστέρχθην ἐστέρχθης ἐστέρχθη ἐστέρχθητον ἐστερχθήτην ἐστέρχθημεν ἐστέρχθητε ἐστέρχθησᾰν
subjunctive στερχθῶ στερχθῇς στερχθῇ στερχθῆτον στερχθῆτον στερχθῶμεν στερχθῆτε στερχθῶσῐ(ν)
optative στερχθείην στερχθείης στερχθείη στερχθεῖτον,
στερχθείητον 		στερχθείτην,
στερχθειήτην 		στερχθεῖμεν,
στερχθείημεν 		στερχθεῖτε,
στερχθείητε 		στερχθεῖεν,
στερχθείησᾰν
imperative   στέρχθητῐ στερχθήτω στέρχθητον στερχθήτων   στέρχθητε στερχθέντων
active middle passive
infinitive στέρξαι στέρξᾰσθαι στερχθῆναι
participle m στέρξᾱς στερξᾰ́μενος στερχθείς
f στέρξᾱσᾰ στερξᾰμένη στερχθεῖσᾰ
n στέρξᾰν στερξᾰ́μενον στερχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔστοργᾰ, ἔστεργμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστοργᾰ ἔστοργᾰς ἔστοργε(ν) ἐστόργᾰτον ἐστόργᾰτον ἐστόργᾰμεν ἐστόργᾰτε ἐστόργᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐστόργω ἐστόργῃς ἐστόργῃ ἐστόργητον ἐστόργητον ἐστόργωμεν ἐστόργητε ἐστόργωσῐ(ν)
optative ἐστόργοιμῐ,
ἐστοργοίην 		ἐστόργοις,
ἐστοργοίης 		ἐστόργοι,
ἐστοργοίη 		ἐστόργοιτον ἐστοργοίτην ἐστόργοιμεν ἐστόργοιτε ἐστόργοιεν
imperative   ἔστοργε ἐστοργέτω ἐστόργετον ἐστοργέτων   ἐστόργετε ἐστοργόντων
middle/
passive 		indicative ἔστεργμαι ἔστερξαι ἔστερκται ἔστερχθον ἔστερχθον ἐστέργμεθᾰ ἔστερχθε ἐστέργᾰται
subjunctive ἐστεργμένος ὦ ἐστεργμένος ᾖς ἐστεργμένος ᾖ ἐστεργμένω ἦτον ἐστεργμένω ἦτον ἐστεργμένοι ὦμεν ἐστεργμένοι ἦτε ἐστεργμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐστεργμένος εἴην ἐστεργμένος εἴης ἐστεργμένος εἴη ἐστεργμένω εἴητον/εἶτον ἐστεργμένω εἰήτην/εἴτην ἐστεργμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐστεργμένοι εἴητε/εἶτε ἐστεργμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἔστερξο ἐστέρχθω ἔστερχθον ἐστέρχθων   ἔστερχθε ἐστέρχθων
active middle/passive
infinitive ἐστοργέναι ἐστέρχθαι
participle m ἐστοργώς ἐστεργμένος
f ἐστοργυῖᾰ ἐστεργμένη
n ἐστοργός ἐστεργμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1400
  2. ^ “στέργω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Wikious
Boobota
Sagapedia