From στίζω (stízō).
στῐ́ξῐς • (stíxis) f (genitive στῐ́ξεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ στῐ́ξῐς hē stíxis |
τὼ στῐ́ξει tṑ stíxei |
αἱ στῐ́ξεις hai stíxeis | ||||||||||
Genitive | τῆς στῐ́ξεως tês stíxeōs |
τοῖν στῐξέοιν toîn stixéoin |
τῶν στῐ́ξεων tôn stíxeōn | ||||||||||
Dative | τῇ στῐ́ξει têi stíxei |
τοῖν στῐξέοιν toîn stixéoin |
ταῖς στῐ́ξεσῐ / στῐ́ξεσῐν taîs stíxesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν στῐ́ξῐν tḕn stíxin |
τὼ στῐ́ξει tṑ stíxei |
τᾱ̀ς στῐ́ξεις tā̀s stíxeis | ||||||||||
Vocative | στῐ́ξῐ stíxi |
στῐ́ξει stíxei |
στῐ́ξεις stíxeis | ||||||||||
Notes: |
|