στοιχεῖον (stoikheîon) + -λᾰ́τρης (-lắtrēs)
στοιχειολᾰ́τρης • (stoikheiolắtrēs) m (genitive στοιχειολᾰ́τρου); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ στοιχειολᾰ́τρης ho stoikheiolắtrēs |
τὼ στοιχειολᾰ́τρᾱ tṑ stoikheiolắtrā |
οἱ στοιχειολᾰ́τραι hoi stoikheiolắtrai | ||||||||||
Genitive | τοῦ στοιχειολᾰ́τρου toû stoikheiolắtrou |
τοῖν στοιχειολᾰ́τραιν toîn stoikheiolắtrain |
τῶν στοιχειολᾰτρῶν tôn stoikheiolătrôn | ||||||||||
Dative | τῷ στοιχειολᾰ́τρῃ tôi stoikheiolắtrēi |
τοῖν στοιχειολᾰ́τραιν toîn stoikheiolắtrain |
τοῖς στοιχειολᾰ́τραις toîs stoikheiolắtrais | ||||||||||
Accusative | τὸν στοιχειολᾰ́τρην tòn stoikheiolắtrēn |
τὼ στοιχειολᾰ́τρᾱ tṑ stoikheiolắtrā |
τοὺς στοιχειολᾰ́τρᾱς toùs stoikheiolắtrās | ||||||||||
Vocative | στοιχειολᾰ́τρᾰ stoikheiolắtră |
στοιχειολᾰ́τρᾱ stoikheiolắtrā |
στοιχειολᾰ́τραι stoikheiolắtrai | ||||||||||
Notes: |
|