From λᾰτρ- (latr-), stem of λατρεύω (latreúō, “to serve, serve gods”) + -ης (-ēs).
-λᾰ́τρης • (-látrēs) m (genitive -λᾰ́τρου); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | -λᾰ́τρης -látrēs |
-λᾰ́τρᾱ -látrā |
-λᾰ́τραι -látrai | ||||||||||
Genitive | -λᾰ́τρου -látrou |
-λᾰ́τραιν -látrain |
-λᾰτρῶν -latrôn | ||||||||||
Dative | -λᾰ́τρῃ -látrēi |
-λᾰ́τραιν -látrain |
-λᾰ́τραις -látrais | ||||||||||
Accusative | -λᾰ́τρην -látrēn |
-λᾰ́τρᾱ -látrā |
-λᾰ́τρᾱς -látrās | ||||||||||
Vocative | -λᾰ́τρᾰ -látra |
-λᾰ́τρᾱ -látrā |
-λᾰ́τραι -látrai | ||||||||||
Notes: |
|
-λάτρ (-látr) + -ης (-is) from Ancient Greek -λάτρης (-látrēs).
-λάτρης • (-látris) (plural -λάτρες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | -λάτρης (-látris) | -λάτρες (-látres) |
genitive | -λάτρη (-látri) | -λατρών (-latrón) |
accusative | -λάτρη (-látri) | -λάτρες (-látres) |
vocative | -λάτρη (-látri) | -λάτρες (-látres) |