φθινοπωρινός

From φθῐνόπωρ(ον) (phthĭnópōr(on), “autumn, fall”) +‎ -ινός (-inós, suffix for adjectives), already since 5th century at Hippocrates (@scaife.perseus).^[1]

φθινοπωρινός • (phthinopōrinós) m (feminine φθῐνοπωρινή, neuter φθῐνοπωρινόν); first/second declension & rare feminine φθινοπωρίς (phthinopōrís)

1. autumnal

   Synonym: φθινοπωρικός (phthinopōrikós)

• φθινοπωρινὴ ἰσημερία (phthinopōrinḕ isēmería, “autumnal equinox”) (@scaife.perseus)

• see: φθινόπωρον (phthinópōron), φθῐ́νω (phthĭ́nō), and ὀπώρα (opṓra)

• “φθινοπωρινός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “φθινοπωρινός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• φθινοπωρινός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

• φθινοπωριάτικος (fthinoporiátikos)

Learned borrowing from Ancient Greek φθινοπωρινός (phthinopōrinós).^[1] By surface analysis, φθινόπωρ(ο) (fthinópor(o), “autumn, fall”) +‎ -ινός (-inós, suffix for adjectives).

• IPA^(key): /fθi.no.po.ɾiˈnos/
• Hyphenation: φθι‧νο‧πω‧ρι‧νός

φθινοπωρινός • (fthinoporinós) m (feminine φθινοπωρινή, neuter φθινοπωρινό)

1. autumnal, autumn, autumn-, fall, fall- (occurring during, suitable for or typical of the season of autumn/fall)

   φθινοπωρινή ισημερία ― fthinoporiní isimería ― autumnal equinox

   φθινοπωρινά ρούχα ― fthinoporiná roúcha ― autumn clothes

   φθινοπωρινός καιρός ― fthinoporinós kairós ― autumn weather

• φθινοπωρινά (fthinoporiná, “in an autumnal way, in an autumnal manner”) (adverb)

• see: φθινόπωρο (fthinóporo), φθίνω (fthíno), and οπώρα (opóra)

• χειμερινός (cheimerinós, “of winter, wintry”)
• εαρινός (earinós, “of spring”)
• καλοκαιρινός (kalokairinós, “of summer, summery”)

also

• φθινοπωριάτικος (fthinoporiátikos, “autumnal”)
• χειμωνιάτικος (cheimoniátikos, “winter, wintry”)
• ανοιξιάτικος (anoixiátikos, “of spring”)
• καλοκαιριάτικος (kalokairiátikos, “summer, summery”)