φιλάργυρος

Ancient Greek

Etymology

φίλος (phílos, “beloved, loving”) +‎ ἄργυρος (árguros, “silver, money”), literally “money-loving”.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lár.ɡy.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈlar.ɡy.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈlar.ʝy.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈlar.ʝy.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈlar.ʝi.ros/

Adjective

φῐλάργῠρος • (philárguros) m or f (neuter φῐλάργῠρον); second declension

avaricious, miserly

Inflection

Second declension of φῐλάργῠρος; φῐλάργῠρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	φῐλάργῠρος philárguros	φῐλάργῠρον philárguron	φῐλαργῠ́ρω philargúrō	φῐλαργῠ́ρω philargúrō	φῐλάργῠροι philárguroi	φῐλάργῠρᾰ philárgura
Genitive	φῐλαργῠ́ρου philargúrou	φῐλαργῠ́ρου philargúrou	φῐλαργῠ́ροιν philargúroin	φῐλαργῠ́ροιν philargúroin	φῐλαργῠ́ρων philargúrōn	φῐλαργῠ́ρων philargúrōn
Dative	φῐλαργῠ́ρῳ philargúrōi	φῐλαργῠ́ρῳ philargúrōi	φῐλαργῠ́ροιν philargúroin	φῐλαργῠ́ροιν philargúroin	φῐλαργῠ́ροις philargúrois	φῐλαργῠ́ροις philargúrois
Accusative	φῐλάργῠρον philárguron	φῐλάργῠρον philárguron	φῐλαργῠ́ρω philargúrō	φῐλαργῠ́ρω philargúrō	φῐλαργῠ́ρους philargúrous	φῐλάργῠρᾰ philárgura
Vocative	φῐλάργῠρε philárgure	φῐλάργῠρον philárguron	φῐλαργῠ́ρω philargúrō	φῐλαργῠ́ρω philargúrō	φῐλάργῠροι philárguroi	φῐλάργῠρᾰ philárgura
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	φῐλαργῠ́ρως philargúrōs		φῐλαργῠρώτερος philargurṓteros		φῐλαργῠρώτᾰτος philargurṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

φιλάργυρος

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Wikious

Boobota

Sagapedia