φιλάργυρος
Hello, you have come here looking for the meaning of the word φιλάργυρος. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word φιλάργυρος, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say φιλάργυρος in singular and plural. Everything you need to know about the word φιλάργυρος you have here. The definition of the word φιλάργυρος will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofφιλάργυρος, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Ancient Greek
Etymology
φίλος (phílos, “beloved, loving”) + ἄργυρος (árguros, “silver, money”), literally “money-loving”.
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pʰi.lár.ɡy.ros/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pʰiˈlar.ɡy.ros/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɸiˈlar.ʝy.ros/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /fiˈlar.ʝy.ros/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /fiˈlar.ʝi.ros/
Adjective
φῐλάργῠρος • (phĭlárgŭros) m or f (neuter φῐλάργῠρον); second declension
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | φῐλάργῠρος phĭlárgŭros |
φῐλάργῠρον phĭlárgŭron |
φῐλαργῠ́ρω phĭlargŭ́rō |
φῐλαργῠ́ρω phĭlargŭ́rō |
φῐλάργῠροι phĭlárgŭroi |
φῐλάργῠρᾰ phĭlárgŭră | ||||||||
| Genitive | φῐλαργῠ́ρου phĭlargŭ́rou |
φῐλαργῠ́ρου phĭlargŭ́rou |
φῐλαργῠ́ροιν phĭlargŭ́roin |
φῐλαργῠ́ροιν phĭlargŭ́roin |
φῐλαργῠ́ρων phĭlargŭ́rōn |
φῐλαργῠ́ρων phĭlargŭ́rōn | ||||||||
| Dative | φῐλαργῠ́ρῳ phĭlargŭ́rōi |
φῐλαργῠ́ρῳ phĭlargŭ́rōi |
φῐλαργῠ́ροιν phĭlargŭ́roin |
φῐλαργῠ́ροιν phĭlargŭ́roin |
φῐλαργῠ́ροις phĭlargŭ́rois |
φῐλαργῠ́ροις phĭlargŭ́rois | ||||||||
| Accusative | φῐλάργῠρον phĭlárgŭron |
φῐλάργῠρον phĭlárgŭron |
φῐλαργῠ́ρω phĭlargŭ́rō |
φῐλαργῠ́ρω phĭlargŭ́rō |
φῐλαργῠ́ρους phĭlargŭ́rous |
φῐλάργῠρᾰ phĭlárgŭră | ||||||||
| Vocative | φῐλάργῠρε phĭlárgŭre |
φῐλάργῠρον phĭlárgŭron |
φῐλαργῠ́ρω phĭlargŭ́rō |
φῐλαργῠ́ρω phĭlargŭ́rō |
φῐλάργῠροι phĭlárgŭroi |
φῐλάργῠρᾰ phĭlárgŭră | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| φῐλαργῠ́ρως phĭlargŭ́rōs |
φῐλαργῠρώτερος phĭlargŭrṓteros |
φῐλαργῠρώτᾰτος phĭlargŭrṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- → Greek: φιλάργυρος (filárgyros) (learned)
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek φιλάργυρος (philárguros).[1] By surface analysis, φιλ- (fil-) + άργυρος (árgyros).
Pronunciation
Adjective
φιλάργυρος • (filárgyros) m (feminine φιλάργυρη, neuter φιλάργυρο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | φιλάργυρος (filárgyros) | φιλάργυρη (filárgyri) | φιλάργυρο (filárgyro) | φιλάργυροι (filárgyroi) | φιλάργυρες (filárgyres) | φιλάργυρα (filárgyra) | |
| genitive | φιλάργυρου (filárgyrou) | φιλάργυρης (filárgyris) | φιλάργυρου (filárgyrou) | φιλάργυρων (filárgyron) | φιλάργυρων (filárgyron) | φιλάργυρων (filárgyron) | |
| accusative | φιλάργυρο (filárgyro) | φιλάργυρη (filárgyri) | φιλάργυρο (filárgyro) | φιλάργυρους (filárgyrous) | φιλάργυρες (filárgyres) | φιλάργυρα (filárgyra) | |
| vocative | φιλάργυρε (filárgyre) | φιλάργυρη (filárgyri) | φιλάργυρο (filárgyro) | φιλάργυροι (filárgyroi) | φιλάργυρες (filárgyres) | φιλάργυρα (filárgyra) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φιλάργυρος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φιλάργυρος, etc.)
Synonyms
- (avaricious): φιλοχρήματος (filochrímatos)
- (miserly, miser): τσιγκούνης (tsigkoúnis), σπαγγοραμμένος (spangoramménos)
Related terms
- φιλαργυρία f (filargyría)
References
- ^ φιλάργυρος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Further reading
Ο Φιλάργυρος on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
