From ψευδής (pseudḗs, “false”) + κῆρυξ (kêrux, “herald”).
ψευδοκῆρῠξ • (pseudokêrux) m (genitive ψευδοκήρῡκος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ψευδοκῆρῠξ ho pseudokêrux |
τὼ ψευδοκήρῡκε tṑ pseudokḗrūke |
οἱ ψευδοκήρῡκες hoi pseudokḗrūkes | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ψευδοκήρῡκος toû pseudokḗrūkos |
τοῖν ψευδοκηρῡ́κοιν toîn pseudokērū́koin |
τῶν ψευδοκηρῡ́κων tôn pseudokērū́kōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ψευδοκήρῡκῐ tôi pseudokḗrūki |
τοῖν ψευδοκηρῡ́κοιν toîn pseudokērū́koin |
τοῖς ψευδοκήρῡξῐ / ψευδοκήρῡξῐν toîs pseudokḗrūxi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν ψευδοκήρῡκᾰ tòn pseudokḗrūka |
τὼ ψευδοκήρῡκε tṑ pseudokḗrūke |
τοὺς ψευδοκήρῡκᾰς toùs pseudokḗrūkas | ||||||||||
| Vocative | ψευδοκῆρῠξ pseudokêrux |
ψευδοκήρῡκε pseudokḗrūke |
ψευδοκήρῡκες pseudokḗrūkes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||