адка́зваць • (adkázvacʹ) impf (perfective адказа́ць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | адка́зваць adkázvacʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | адка́зваючы adkázvajučy |
адка́зваўшы adkázvaŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
адка́зваю adkázvaju |
бу́ду адка́зваць búdu adkázvacʹ |
2nd singular ты |
адка́зваеш adkázvaješ |
бу́дзеш адка́зваць búdzješ adkázvacʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
адка́звае adkázvaje |
бу́дзе адка́зваць búdzje adkázvacʹ |
1st plural мы |
адка́зваем adkázvajem |
бу́дзем адка́зваць búdzjem adkázvacʹ |
2nd plural вы |
адка́зваеце adkázvajecje |
бу́дзеце адка́зваць búdzjecje adkázvacʹ |
3rd plural яны́ |
адка́зваюць adkázvajucʹ |
бу́дуць адка́зваць búducʹ adkázvacʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | адка́звай adkázvaj |
адка́звайце adkázvajcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
адка́зваў adkázvaŭ |
адка́звалі adkázvali |
feminine я / ты / яна́ |
адка́звала adkázvala | |
neuter яно́ |
адка́звала adkázvala |