From адпу́дзіць (adpúdzicʹ) + -аць (-acʹ).
адпу́джваць • (adpúdžvacʹ) impf (perfective адпу́дзіць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | адпу́джваць adpúdžvacʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | адпу́джваючы adpúdžvajučy |
адпу́джваўшы adpúdžvaŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
адпу́джваю adpúdžvaju |
бу́ду адпу́джваць búdu adpúdžvacʹ |
2nd singular ты |
адпу́джваеш adpúdžvaješ |
бу́дзеш адпу́джваць búdzješ adpúdžvacʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
адпу́джвае adpúdžvaje |
бу́дзе адпу́джваць búdzje adpúdžvacʹ |
1st plural мы |
адпу́джваем adpúdžvajem |
бу́дзем адпу́джваць búdzjem adpúdžvacʹ |
2nd plural вы |
адпу́джваеце adpúdžvajecje |
бу́дзеце адпу́джваць búdzjecje adpúdžvacʹ |
3rd plural яны́ |
адпу́джваюць adpúdžvajucʹ |
бу́дуць адпу́джваць búducʹ adpúdžvacʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | адпу́джвай adpúdžvaj |
адпу́джвайце adpúdžvajcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
адпу́джваў adpúdžvaŭ |
адпу́джвалі adpúdžvali |
feminine я / ты / яна́ |
адпу́джвала adpúdžvala | |
neuter яно́ |
адпу́джвала adpúdžvala |