Borrowed from Persian آیتالله (âyatollâh), from Arabic آيَةُ اللّٰه (ʔāyatu llāh, “sign of God”), from آيَة (ʔāya, “sign”) + اللّٰه (allāh, “God”).
аятолла • (aätolla)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | аятолла (aätolla) | аятоллалар (aätollalar) |
genitive | аятолланың (aätollanyñ) | аятоллалардың (aätollalardyñ) |
dative | аятоллаға (aätollağa) | аятоллаларға (aätollalarğa) |
accusative | аятолланы (aätollany) | аятоллаларды (aätollalardy) |
locative | аятоллада (aätollada) | аятоллаларда (aätollalarda) |
ablative | аятолладан (aätolladan) | аятоллалардан (aätollalardan) |
instrumental | аятолламен (aätollamen) | аятоллалармен (aätollalarmen) |
Borrowed from Persian آیتالله (âyatollâh), from Arabic آيَةُ اللّٰه (ʔāyatu llāh, “sign of God”), from آيَة (ʔāya, “sign”) + اللّٰه (allāh, “God”).
аятолла́ • (ajatollá) m anim (genitive аятоллы́, nominative plural аятоллы́, genitive plural аято́лл)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | аятолла́ ajatollá |
аятоллы́ ajatollý |
genitive | аятоллы́ ajatollý |
аято́лл ajatóll |
dative | аятолле́ ajatollé |
аятолла́м ajatollám |
accusative | аятоллу́ ajatollú |
аято́лл ajatóll |
instrumental | аятолло́й, аятолло́ю ajatollój, ajatollóju |
аятолла́ми ajatollámi |
prepositional | аятолле́ ajatollé |
аятолла́х ajatolláx |